라틴어 문장 검색

quosdam nobilitas, quosdam humilitas premit;
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 92:6)
Atqui quis ignorat plenissimos esse voluptatibus vestris stultissimos quosque et nequitiam abundare iucundis animumque ipsum genera voluptatis prava sibi multa suggerere ?
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 50:1)
tu, tu malorum machinatrix facinorum, cui feminae nequitia ad audenda omnia, robur virile est, nulla famae memoria, egredere, purga regna, letales simul tecum aufer herbas, libera cives metu, alia sedens tellure sollicita deos.
(세네카, 메데아 5:5)
me sine, quem semper voluit fortuna iacere, huic animam extremam reddere nequitiae.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 611)
et contra magnum potes hos attollere Solem, nec tremis admissae conscia nequitiae?
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 1518)
hoc verum est, tota te ferri, Cynthia, Roma, et non ignota vivere nequitia?
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 51)
quae manus obscenas depinxit prima tabellas et posuit casta turpia visa domo, illa puellarum ingenuos eorrupit ocellos nequitiaeque suae noluit esse rudis.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 617)
aut pudor ingenuus, aut reticendus amor quod si tam facilis spiraret Cynthia nobis, non ego nequitiae dicerer esse caput, nec sic per totam infamis traducerer urbem, urerer et quamvis, nomine verba darem.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 24a3)
tibia continuis succumbat rauca choreis, et sint nequitiae libera verba tuae, dulciaque ingratos adimant convivia somnos;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 1012)
flamma per incensas citius sedetur aristas, fluminaque ad fontis sint reditura caput, et placidum Syrtes portum et bona litora nautis praebeat hospitio saeva Malea suo, quam possit vestros quisquam reprehendere cursus et rabidae stimulos frangere nequitiae.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 194)
hic ego quid sibi haec vellet in illis superbiae nimiae, nimiae in istis humilitatis forma mirari, nec ultro tamen causas interrogare, cum subornatus unus e turba factiosorum dat sese mihi consalutandum.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Montio suo salutem 8:1)
nam licet in praesentiarum sis potissimus magistratus et in lares Philagrianos patricius apex tantis post saeculis tua tantum felicitate remeaverit, invenis tamen, vir amicitiarum servantissime, qualiter honorum tuorum crescat communione fastigium, raroque genere exempli altitudinem tuam humilitate sublimas.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Felici suo salutem 1:2)
at si videtur humilitas nostrae professionis habenda contemptui, quia Christo res humanas vitasque medicaturo putrium conscientiarum ultro 3 squalens ulcus aperimus, quod in nostri ordinis viris, etsi adhuc aliquid de neglegentia fetet, iam tamen nihil de superbia tumet, noveris volo non, ut est apud praesulem fori, sic esse apud iudicem mundi, namque ut is, qui propria vobis non tacuerit flagitia, damnatur, ita nobiscum qui eadem deo fuerit confessus absolvitur.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Polemio suo salutem 3:1)
at nostra longe condicio dispar, quibus dolori peregrinatio nova nec usui lectio vetus, tum 1 religio professioni est, humilitas appetitui, rnediocritas obscuritati, nec in praesentibus rei tantum, quantum in futuris spei locatum, postremo languor impedimento iamque vel sero propter hunc ipsum desidia cordi;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Leoni suo salutem 4:1)
tibi avaritiae non fuit pascere monitis animam fragilitate ieiunam et de apotheca dilectionis altissimae sectandae nobis humilitatis propinare mensuram.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 6권, Sidonius Domino Papae Lupo salutem 4:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION