라틴어 문장 검색

Aetolos, primos hostes Philippi, semper socios Romanorum, pactos in foedere suas urbes agrosque fore devicto Philippo, fraudari Echino et Pharsalo, insimulavit fraudis Romanos quod vano titulo libertatis ostentato Chalcidem et Demetriadem praesidiis tenerent, qui Philippo cunctanti deducere inde praesidia obicere semper soliti sint numquam,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 265:1)
et pactus ut abducere inde milites quos praesidii causa habebat liceret, tradidit Quinctio urbem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 343:1)
esse autem tria genera foederum, quibus inter se paciscerentur amicitias civitates regesque:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 643:1)
nos ver inquit Menippus nec volumus nec possumus pacisci quicquam quo regnum Antiochi minuatur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 665:1)
nam ipsis certum esse non modo non recipere moenibus, sed ne societatem quidem ullam pacisci nisi ex auctoritate Romanorum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 548:1)
priores Achaei et Eumenis milites pacti ut sine fraude liceret abire, praesidio excesserunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 604:2)
is post fugam ab Thermopylis Antiochi Amynandrumque a Philippo Athamania pulsum missis ultro ad Diophanen praetorem Achaeorum nuntiis pecunia pactus insulam Achaeis tradidit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 368:1)
pretium tanti meriti nullum aliud pacisci quam reditum in patriam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 105:3)
haec cum audissent, quinque dierum spatio ad deliberandum sumpto, temptata interim spe auxilii ab Antiocho, postquam legati missi ad regem nihil in eo praesidii esse retulerant, tum portas aperuerunt, pacti ne quid hostile paterentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 370:1)
quo impetrato, cui dubium est quin et a nobis aversuri sint non eas modo civitates quae liberabuntur, sed etiam veteres stipendiarias nostras, ipsi autem tanto obligatos beneficio verbo socios, re vera subiectos imperio et obnoxios habituri sint?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 605:2)
in hunc maxime, quod multa congiaria distribuerat, quibus magnam partem hominum obligarat, favor populi se inclinabat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 690:1)
certo auri pondere pactus, ne quem suorum conscium haberet, ipsi permittit ut quem vellet unum ex captivis nuntium ad suos mitteret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 298:2)
priusquam alio de integro foedere obligarentur, noxios puniendos esse, accensa his vocibus multitudo ad vocem unius, qui ut ferirent inclamavit, saxa coniecit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 403:1)
qui tantum initiati erant et ex carmine sacro, praeeunte verba sacerdote, precationes fecerant, quibus nefanda coniuratio in omne facinus ac libidinem continebatur, nec earum rerum ullam, in quas iureiurando obligati erant, in se aut alios admiserant, eos in vinculis relinquebant;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 192:1)
iste enim est cuius beneficio poenam tibi senatus remisit, qui nunc te ab armis Romanis protegit, qui tuam senectutem obligatam et obnoxiam adulescentiae suae esse aequum censet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 122:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION