라틴어 문장 검색

Altera iamdudum succensa cupidine tanto perdere gauderet quodcumque obstaret amori.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 6:37)
Ille ruit spargitque canes, ut quisque furenti obstat, et obliquo latrantes dissipat ictu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 32:8)
Quo bene librato votique potente futuro, obstitit abscisa frondosus ab arbore ramus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 41:6)
Excedam tectis an, si nihil amplius, obstem?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 13:9)
Virginis est verae facies, quam vivere credas, et, si non obstet reverentia, velle moveri:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 32:4)
Indignatur amans invitum vivere cogi obstarique animae misera de sede volenti exire.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 83:3)
pavor occupat illum, ante oculosque natant tenebrae, retroque ferenti aversos passus medio lapis obstitit arvo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 16:2)
"Quamvis obstet mihi tarda vetustas, multaque me fugiant primis spectata sub annis, plura tamen memini.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 21:2)
Haec ubi nequiquam formae deus aptus anili edidit, in iuvenem rediit et anilia demit instrumenta sibi talisque apparuit illi, qualis ubi oppositas nitidissima solis imago evicit nubes nullaque obstante reluxit, vimque parat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 87:1)
Ille quidem potuit portas inrumpere apertas, sed nos obstitimus, quamvis coniunctior illo nemo mihi est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 48:6)
neve reformida, ne sim tibi forte pudori:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 13)
mensque reformidat, veluti sua vulnera, tempus illud, et admonitu fit novus ipse pudor, et quaecumque adeo possunt afferre pudorem, illa tegi caeca condita nocte decet, nil igitur referam nisi me peccasse, sed illo praemia peccato nulla petita mihi, stultitiamque meum crimen debere vocari, nomina si facto reddere vera velis, quae si non ita sunt, alium, quo longius absim, quaere;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 610)
ne noceam grato vereor tibi carmine, neve intempestivus nominis obstet honor, quod licet (et tutum est) intra tua pectora gaude meque tui memorem teque fuisse pium, utque facis, remis ad opem luctare ferendam, dum veniat placido mollior aura deo;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 56)
ergo quod vivo duosque laboribus obsto, nec me sollicitae taedia lucis habent, gratia.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1060)
esse bonam facile est, ubi, quod vetet esse, remotum est, et nihil officio nupta quod obstet habet, cum deus intonuit, non se subducere nimbo, id demum est pietas, id socialis amor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1411)

SEARCH

MENU NAVIGATION