라틴어 문장 검색

Cui prece deuota miser indicat hec sua uota:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXIII. De ceruo et equo 36:3)
Bona est substantia, cui non est peccatum in conscientia, et nequissima paupertas in ore impii.
(불가타 성경, 집회서, 13장30)
Fidem posside cum amico in paupertate illius, ut et in bonis illius communices;
(불가타 성경, 집회서, 22장28)
Dixisti: "Vae misero mihi, quoniam addidit Dominus dolorem maerori meo; laboravi in gemitu meo et requiem non inveni".
(불가타 성경, 예레미야서, 45장3)
Et Menelaum quidem universae malitiae reum criminibus absolvit; miseros autem, qui etiam si apud Scythas causam dixissent, innocentes iudicarentur, hos morte damnavit.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 4장47)
illos autem velut paupertate inopes oppressosque quadam naturae suae inopia minor, quam ipsi sunt, partium summa componit.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Alia partitio paris secundum perfectos, inperfectos et ultra quam perfectos 1:5)
Eheu, quam surda miseros auertitur aure
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, I 15:1)
Quid tantum miseri saeuos tyrannos
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VII 11:1)
Quotiens ego Conigastum in imbecilli cuiusque fortunas impetum facientem obuius excepi, quotiens Trigguillam regiae praepositum domus ab incepta, perpetrata iam prorsus iniuria deieci, quotiens miseros quos infinitis calumniis impunita barbarorum semper auaritia uexabat obiecta periculis auctoritate protexi!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 2:1)
hoc tantum dixerim ultimam esse aduersae fortunae sarcinam quod, dum miseris aliquod crimen affingitur, quae perferunt meruisse creduntur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 4:13)
O iam miseras respice terras,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IX 42:1)
cum te, inquit, maestum lacrimantemque uidissem ilico miserum exsulemque cognoui;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, X 1:2)
Non illa miseros audit aut curat fletus
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, II 5:1)
Humanum miseras haud ideo genus
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IV 7:1)
speciosa quidem ista sunt, inquam, oblitaque rhetoricae ac musicae melle dulcedinis tum tantum cum audiuntur oblectant, sed miseris malorum altior sensus est;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, V 1:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION