라틴어 문장 검색

CESARIS in lecto, niueo uelamine tecto, Sexquipedem letum perhibent requiescere suetum, Sanguine cuius ali quem mos erat absque sodali.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XV. De rege et duobus pulicibus 16:1)
Cuius in ede nigrum perhibent habitasse chelidrum, Indidit, ut credo, cui nomen et ipsa nigredo;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XVII. De uiro et uase olei 18:21)
His puer inclusus perhibetur uocibus usus:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XX. De fure in testimonium arborem inuocante 21:21)
Qua caper innisus fallacis ymagine uisus Ac nimis elatus, perhibetur talia fatus:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIX. De lupo et yrco 30:5)
Simon autem praedictus, qui pecuniarum et patriae delator exstitit, male loquebatur de Onia, tamquam ipse Heliodorum instigasset et malorum auctor fuisset;
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 4장1)
Cum enim divisus est in quinos, vel cum in tres septem, utraeque in utraque poritone partes inpares extiterunt.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Alia secundum antiquiorem modum divisio paris et inparis 1:5)
Si autem ipse, vel alius numerus par, dividatur in aequales, ut oconarius in iiij et iiij, et item per inaequales, ut idem octonarius in v et iij, in illa quidem divisione utraeque partes pares factae sunt, in hac utraque inpares extiterunt;
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Alia secundum antiquiorem modum divisio paris et inparis 1:6)
Sed si eosdem viij supradictis adiunxeris, xv fient, qui par xvi numeri existeret quantitati, nisi minor unitas inperdiret.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De numero pariter pari eiusque proprietatibus. 15:3)
Sed de hoc dudum exstitit xxviij perfectus numerus.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De generatione numeri perfecti. 4:12)
Quoniam igitur quae sit imperfecti, quae etiam perfecti boni forma uidisti, nunc demonstrandum reor quonam haec felicitatis perfectio constituta sit. In quo illud primum arbitror inquirendum an aliquod huius modi bonum quale paulo ante definisti in rerum natura possit exsistere, ne nos praeter rei subiectae ueritatem cassa cogitationis imago decipiat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 1:1)
Sed quin exsistat sitque hoc ueluti quidam omnium fons bonorum, negari nequit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 1:2)
omne enim quod imperfectum esse dicitur id imminutione perfecti imperfectum esse perhibetur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 1:3)
— Ne hunc rerum omnium patrem illud summum bonum quo plenus esse perhibetur uel extrinsecus accepisse uel ita naturaliter habere praesumas quasi habentis dei habitaeque beatitudinis diuersam cogites esse substantiam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:13)
Omnino enim nullius rei natura suo principio melior poterit exsistere;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:20)
Sed ea ipsa est uel maxima nostri causa maeroris quod, cum rerum bonus rector exsistat, uel esse omnino mala possint uel impunita praetereant;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, I 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION