라틴어 문장 검색

Nihil acciderat in comparationem cladis, quae in posterum diem inminebat, nisi intervenisset deum miseratio.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM PARTHICUM SUB ANTONIO 4:1)
Unus ex clade Crassiana Parthico habitu castris adequitat et salute Latine data, cum fidem ipso sermone fecisset, quid inmineret edocuit;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM PARTHICUM SUB ANTONIO 4:2)
Atque ita secuta est minor vis hostium quam inminebat;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM PARTHICUM SUB ANTONIO 5:4)
postremo pereunt imbres, ubi eos pater aether in gremium matris terrai praecipitavit;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 10:5)
namque hoc in promptu manifestumque esse videmus, pondera, quantum in est, non posse obliqua meare, ex supero cum praecipitant, quod cernere possis;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 6:11)
cum vero deorsum per fauces praecipitavit, nulla voluptas est, dum diditur omnis in artus;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 23:6)
multi, de montibus altis ut quasi praecipitent ad terram corpore toto, exterruntur et ex somno quasi mentibus capti vix ad se redeunt permoti corporis aestu.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 32:16)
ignis enim curavit, ut alsia corpora frigus non ita iam possent caeli sub tegmine ferre, et Venus inminuit viris puerique parentum blanditiis facile ingenium fregere superbum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 35:2)
quo de concussu sequitur gravis imber et uber, omnis uti videatur in imbrem vertier aether atque ita praecipitans ad diluviem revocare;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 9:19)
hic igitur, penitus qui in ferrost abditus aeër, sollicito motu semper iactatur eoque verberat anellum dubio procul et ciet intus, scilicet illo eodem fertur, quo praecipitavit iam semel et partem in vacuam conamina sumpsit.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 33:14)
factumque est ut effigies Maniae suspensae pro singulorum foribus periculum, si quod immineret familiis, expiarent:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 35:4)
At illi quibus non tantum praesentibus dominis sed cum ipsis erat sermo, quorum os non consuebatur, parati erant pro domino porrigere cervicem et periculum inminens in caput suum vertere:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 15:2)
nec ille qui trabem tecti fractam fulciendo ab inminenti vindicavit ruina.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 11:4)
Quos super atra silex iam iam lapsura cadentique Inminet adsimilis.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 15:3)
tum silvis scena coruscis Desuper horrentique atrum nemus inminet umbra.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, III. 18:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION