라틴어 문장 검색

Et alios enim in arte tibi socios et ipsum te audivi saepe dicentem cerebro non inesse sensum, sed ut ossa, ut dentes, ut capillos, ita et cerebrum esse sine sensu.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 8:3)
Ut enim concedam tibi praeter capillos in homine aliquid esse sine sensu, quod non facile persuasu est, tamen cur sensus omnes paulo ante dixisti a cerebro ministrari, cum cerebro non inesse sensum ipse fatearis?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 9:3)
Ideo tam dentibus unguibus ossibus et capillis quam adipi medullis et cerebro sensus inesse non potuit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 12:1)
Nulli enim divino corpori sensus inest, anima vero omni corpore, vel si divinum sit, ipsa divinior est:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 16:4)
Continetur autem, quamdiu inest anima, reciprocatione aeris, qua vegetantur conceptacula spiritus, dum semper novo spirandi nutriuntur alimento.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 3:3)
Sed haec una causa est cur aqua marina non sit ablutioni apta, quia pinguis est, sicut et ipse Aristoteles saepe testatus est, et sales docent quibus inesse quiddam pingue nullus ignorat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIII. 23:3)
Idem locus Homeri docet nos marinae aquae quiddam inesse pingue permixtum.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIII. 25:3)
sed nescio quae proprietas, quam Graeci ἰδίωμα vocant, et quaedam natura inest lumini quod de ea defluit, quae humectet corpora et velut occulto rore madefaciat:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 21:2)
non est ergo mirum, si ratione proprietatis quae singulis inest calor solis arefacit, lunaris humectat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 24:2)
Ita undique versum probatur ad humectandas dissolvendasque carnes inesse lunari lumini proprietatem, quam magis usus quam ratio deprehendit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 32:1)
Aristoteles vero auctor est vulnera quae ex aereo mucrone fiunt minus esse noxia quam ex ferro faciliusque curari, qui inest, inquit, aeri vis quaedam remedialis et siccifica, quam demittit in vulnere.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 34:2)
Dum sanguis inerat, dum vis materna, peregi Iussa, Cato, et geminos excepi foeta maritos.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 4:6)
non ullis frondem praebentibus auris Arboribus suus horror inest.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 5:6)
Sed maior Graio Romana in corpora ferro Vis inerat.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 5:34)
Quisquis inest terris, in fessos spiritus artus Egeritur;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 6:40)

SEARCH

MENU NAVIGATION