도구

도구

라틴어 문장 검색

Quo tunc avunculus meus secundissimo invectus, complectitur trepidantem consolatur hortatur, utque timorem eius sua securitate leniret, deferri in balineum iubet;
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 16 12:3)
nam et iudicia amicorum promeretur et parum felix matrimonium expertus est, impetrandumque a bonitate tua per nos habet quod illi fortunae malignitas denegavit.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 94 2:2)
quid quod, ut emeritis referenda est gratia semper, sic est fortunae promeruisse tuae?
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 732)
haesit in amplexu consolatusque iacentem est, cumque meis lacrimis miscuit usque suas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 97)
pro quibus optandi si nobis copia fiat, tam bene promerito commoda mille precer.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 338)
ut tamen aspicerem consolarerque iacentem, lapsa per inmensas est mea pinna vias.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 324)
nec scelus admittas, si consoleris amicum, mollibus et verbis aspera fata leves.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 67)
sponte deae munus promeritumque patet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권269)
quo consolante doleres?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 38:9)
Conveniunt illuc popularia flumina primum, nescia, gratentur consolenturne parentem, populifer Sperchios et inrequietus Enipeus Apidanusque senex lenisque Amphrysos et Aeas, moxque amnes alii, qui, qua tulit impetus illos, in mare deducunt fessas erroribus undas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 59:6)
Nam si mea facta requiris, hostibus insidior, fossas munimine cingo, consolor socios, ut longi taedia belli mente ferant placida, doceo, quo simus alendi armandique modo, mittor, quo postulat usus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 20:6)
quam sibi praestiteris, qua consolatus amicum sis ope, solandus cum simul ipse fores, pro quibus affirmat fore se memoremque piumque, sive diem videat sive tegatur humo, per caput ipse suum solitus iurare tuumque, quod scio non illi vilius esse suo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 418)
Aut in pulchram quandam redigitur animi affectionem, quae consolatur et fovet, sed animo nostro mutanti, temporum vicissitudinibus subicitur, nec continuatum vitae iter sustinere valet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 39:5)
Verum enim, quando bene promeruit, fiat:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 2, scene 1141)
et istam, quod potes, Fac consolere.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 3, scene 53)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION