라틴어 문장 검색

huius Apollineae currum comitantur Amyclae, quos Pylos et dubiis Malea vitata carinis plaudentique habiles Caryae resonare Dianae, quos Pharis volucrumque parens Cythereia Messe, Taygetique phalanx et oloriferi Eurotae dura manus, deus ipse viros in pulvere crudo Arcas alit nudaeque modos virtutis et iras ingenerat;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권98)
illi certantia plaudunt orgia, sed magnis resonat vagitibus Ide.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권360)
resonant ululatibus aedes femineis, versusque dolor dat terga timori, Alipedum curru sed enim sublimis Adrastus secum ante ora virum fremibunda Thoantida portans it medius turmis, et
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권265)
Iamque pari cumulo geminas hanc tristibus umbris, ast illam superis aequus labor auxerat aras, cum signum luctus cornu grave mugit adunco tibia, cui teneros suetum producere manes lege Phrygum maesta.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권35)
tune dulces superos atque omne ex ordine alumnum numen ubique sacri resonant paeanes, ubique serta coronatumque merum, nunc funera rident auguris ignari, contraque in tempore certant Tiresian laudare suum;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권113)
alto castrorum ex aggere Adrastus lactificos tenui captabat corde tumultus, quamquam aeger senio, sed agit miseranda-potestas invigilare malis, illum aereus undique clamor Thebanique urunt sonitus, et amara lacessit tibia, tum nimio voces marcore superbae incertaeque faces et iam male pervigil ignis, sic ubi per fluctus uno ratis obruta somno conticuit, pacique maris secura iuventus mandavere animas:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권122)
Dispositiones etiam dei et tunc prophetis contionantibus exceperunt1 et nunc lectionibus resonantibus carpunt.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 22장 8:8)
Apparatus etiam ex ea parte consortes, qua ad scaenam a templis et aris et illa infelicitate turis et sanguinis inter tibias et tubas itur duobus inquinatissimis arbitris funerum et sacrorum, dissignatore et haruspice.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 10장 1:2)
Ecce lingua Brittaniae, quae nil aliud nouerat quam barbarum frendere, iam dudum in diuinis laudibus Hebreum coepit alleluia resonare.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. I. 4:10)
Referre autem erat solitus, quod aperte eos inter alia resonare audiret:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XIX.17)
Bella Maro resonet, nos pacis dona canamus;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XVIII [XX].5)
Munera nos Christi, bella Maro resonet.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XVIII [XX].6)
At ipse cuncta, quae audiendo discere poterat, rememorando secum, et quasi mundum animal ruminando, in carmen dulcissimum conuertebat, suauiusque resonando doctores suos uicissim auditores sui faciebat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXII [XXIV]. 2:5)
Non tibi sunt tristes curae nec luctus, Osiri, Sed chorus et cantus et levis aptus amor, Sed varii flores et frons redimita corymbis, Fusa sed ad teneros lutea palla pedes Et Tyriae vestes et dulcis tibia cantu Et levis occultis conscia cista sacris.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 717)
nam rurba iocosa obstrepit et Phrygio tibia curua sono.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 151)

SEARCH

MENU NAVIGATION