라틴어 문장 검색

causam inaugurari coacti flaminis libens reticuissem, ni ex mala fama in bonam vertisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 119:1)
sensere etiam barbari magnitudinem animi, cuius miraculo nominis alii mortales stuperent, id ex tam alto fastigio aspernantis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 310:1)
nec populus mentionem eius rei ortam a patribus est aspernatus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 513:1)
et Scipio minime id genus militum aspernabatur, ut qui neque ad Cannas ignavia eorum cladem acceptam sciret neque ullos aeque veteres milites in exercitu Romano esse expertosque non variis proeliis modo sed urbibus etiam oppugnandis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 342:1)
nec aliarum gentium aspernatus, maxime tamen Numidas - id longe primum equitum in Africa est genus - conducit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 467:1)
ceterum, quem ad modum superbe et violenter me faterer facere, si, priusquam in Africam traiecissem, te tua voluntate cedentem Italia et inposito in naves exercitu ipsum venientem ad pacem petendam aspernarer, sic nunc, cum prope manu conserta restitantem ac tergiversantem in Africam adtraxerim, nulla sum tibi verecundia obstrictus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 419:1)
deinde, ubi magnitudine ac moenibus situque urbis freti dicta aspernabantur, vi atque armis adortus expugnavit puberibusque interfectis, praeda omni militibus concessa diruit muros atque urbem incendit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 303:2)
hos si socios aspernamini, vix mentis sanae estis;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 283:1)
iam dudum se reticere ait, non quo quicquam agi putet eo colloquio, sed ne quem sociorum dicentem interpellet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 430:1)
tyrannus primo negare aliter urbem eam se accepturum, nisi Argivorum ipsorum decreto accersitus ad auxilium urbis esset, deinde, ut frequenti contione non aspernatos modo sed abominatos etiam nomen tyranni audivit, causam se spoliandi eos nactum ratus tradere ubi vellet urbem Philoclen iussit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 486:1)
quem Quinctius primo aspernatus excedere castris iussit, dein suppliciter orantem advolutumque genibus tandem audivit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 472:2)
amicitiam regis non aspernari nec ipsorum Aetolorum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 547:1)
quibus auditis cum in contione, quidnam respondendum regi esset, consultaretur, et alii manendum in Romana societate, alii non aspernandam amicitiam regis censerent, media visa est Clyti sententia eoque accepta,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 143:2)
quidam Achaeorum et initio se rem aspernatos testabantur et pertinaciam increpitabant praetoris;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 371:1)
ita, ut censuerat Quinctius, fecerunt, nec aspernatus est consul legationem;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 401:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION