라틴어 문장 검색

nam neque conlidi sine inani posse videtur quicquam nec frangi nec findi in bina secando nec capere umorem neque item manabile frigus nec penetralem ignem, quibus omnia conficiuntur.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 14:24)
deinde quod omnino finem non esse secandis corporibus facient neque pausam stare fragori nec prorsum in rebus minimum consistere qui, cum videamus id extremum cuiusque cacumen esse quod ad sensus nostros minimum esse videtur, conicere ut possis ex hoc, quae cernere non quis extremum quod habent, minimum consistere . Huc accedit item, quoniam primordia rerum mollia constituunt, quae nos nativa videmus esse et mortali cum corpore, funditus ut qui debeat ad nihilum iam rerum summa reverti de nihiloque renata vigescere copia rerum;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 18:9)
nec tamen esse ulla de parte in rebus inane concedit neque corporibus finem esse secandis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 20:3)
vel quia luna per aerem meat, unde et Graeci lunam ἄρτεμιν nuncuparunt, id est ἀερότομιν, quod aera secat, Iuno autem aeris arbitra est, merito initia mensium, id est Kalendas, huic deae consecraverunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 20:2)
fervorem autem quo animus excandescit excitaturque alias ad iram alias ad virtutes nonnumquam ad temporalis furoris excessum, per quas res etiam bella nascuntur, Martem cognominaverunt, cuius vim poeta exprimendo et similitudini ignis adplicando ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 6:2)
Fuit enim vestitu ad munditiem curioso, et ut bene amictus iret, faciem in speculo quaerebat, ubi se intuens togam corpori sic applicabat, ut rugas non forte sed industria locatas artifex nodus astringeret et sinus ex conposito defluens modum lateris ambiret.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIII. 4:2)
Principio pinguem taedis et robore secto Illa sic:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VII. 9:3)
In libro enim quarto Virgilius Elissam facit, postquam ab Aenea relinquitur, velut ad sacricolarum sagarumque carmina et devotiones confugientem, et inter cetera ait sedandi amoris gratia herbas quaesitas quae aeneis falcibus secarentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 7:1)
in qua Medeam describit maleficas herbas secantem, sed aversam, ne vi noxii odoris ipsa interficeretur, et sucum quidem herbarum in cados aeneos refundentem, ipsas autem herbas aeneis falcibus execantem.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 9:3)
motus vero aquam novam semper ac novam corpori adplicat:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VIII. 13:3)
Et sicut sectio capillorum nihil doloris ingerit, ita, si secetur vel dens vel os seu adeps seu cerebrum seu medulla, aberit omnis sensus doloris.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 12:2)
Sed, ut os secetur, omentum quod inpositum est ossi cruciatum, dum sectionem patitur, inportat:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 13:3)
Nam et unguis quantus extra carnem crescendo pergit sine sensus secatur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 14:1)
qui carni adhaeret iam facit, si secetur, dolorem non suo sed sedis suae corpore.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 14:2)
Sicut capillus, dum superior secatur, nescit dolorem:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 14:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION