라틴어 문장 검색

nam neque senatus haberi neque res publica administrari poterat sacrificando expiandoque occupatis consulibus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 617:1)
Philippi legatis responsum gratum eum senatui populoque Romano facturum, si M'. Acilio consuli non defuisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 45:1)
inde consul M. Catonem, per quem quae gesta essent senatus populusque Romanus haud dubio auctore sciret, Romam misit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 257:1)
ceterum tanta fuga ex urbe facta erat ut, quia multis actiones et res peribant, cogerentur praetores T. Maenius et M. Licinius per senatum res in diem tricesimum differre, donec quaestiones a consulibus perficerentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 190:1)
senatus rescribere M. Ogulnium praetorem Marcello iussit verius fuisse consules, quorum provincia esset, quam se quid e re publica esset decernere;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 201:1)
ita ut censuerant, in Capitolio vovit consul, ludos fieri donaque dari quanta ex pecunia decresset senatus, cum centum et quinquaginta non minus adessent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 294:1)
senatus decrevit, ut in octo legiones parem numerum tribunorum consules et populus crearent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 245:1)
quae postquam sunt audita, cum undique primores patrum et prioris anni consules increparent quod eas largitiones coetusque plebis in privata domo passi essent fieri, et novos consules quod exspectassent a praefecto annonae tanta res ad senatum deferretur, quae consulem non auctorem solum desideraret sed etiam vindicem;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 149:1)
Tum Marius iuvenis et Carbo consules quasi desperata victoria, ne inulti perirent, in antecessum sanguine senatus sibi parentabant, obsessaque curia sic de senatu quasi de carcere qui iugularentur educti.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE MARIANUM 20:1)
Capuaene te putabas, in qua urbe domicilium quondam superbiae fuit, consulem esse, sicut eras eo tempore, an Romae, in qua civitate omnes ante vos consules senatui paruerunt?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATIO CVM SENATVI GRATIAS EGIT, 7장 2:1)
senatus C. Scribonio negotium dedit, ut duos legatos ex ordine senatorio mitteret ad L. Cornelium consulem, qui litteras collegae ad senatum missas deferrent ad eum et nuntiarent senatum, ni is ad magistratus subrogandos Romam veniret, potius quam Q. Minucium a bello integro avocaret, interregnum iniri passurum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 59:1)
Nova re consules icti cum absterrere eos a tam detestabili consilio vellent, castigando increpandoque plus quam leniter agendo profecturos rati, eos ausos esse consulibus dicere aiebant quod consules ut in senatu pronuntiarent in animum inducere non possent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 142:1)
sed Claudius consul sine lictoribus cum fratre toto foro volitando, clamitantibus adversariis et maiore parte senatus, meminisse eum debere se prius consulem populi Romani quam fratrem P. Claudii esse:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 381:1)
sed consules relationem incipere non ausi ignaro principe, perscripsere tamen consensum senatus.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XIII, 26장3)
una vox eius usque ad contumeliam senatus penetraverat, quod dictitasset in sua potestate situm an pro consulibus qui Cretam obtinuissent grates agerentur.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XV, 20장2)

SEARCH

MENU NAVIGATION