도구

도구

라틴어 문장 검색

haec cura et cineri spirat inusta meo.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 1147)
ebria nec solum spirat conchylia sandix;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium49)
quos inter halitu nebulae stridentis oppletis involutisque saluberrimus sudor eliciebatur;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Donido suo salutem 9:2)
vesicarum ruptor fractorque ferularum, bibendi avidus, avidior detrahendi, rabido pariter ore spirans caenum, spumans vinum, loquens venenum facit ambigi putidior, temulentior an facinorosior existimetur.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Apollinari suo salutem 4:9)
ponunt hic lassa furorem aequora, et insani spirant clementius austri, hic praeceps minus audet hiems, nulloque tumultu stagna modesta iacent dominique imitantia mores.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Villa Surrentina Pollii Felicis15)
semper odoratis spirabunt floribus arae, semper et Assyrios felix bibet urna liquores et lacrimas, qui maior honos, hic sacra litabit manibus eque tua tumulum tellure levabit, nostra quoque exemplo meritus tibi carmina sancit hoc etiam gaudens cinerem donasse sepulcro.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum80)
hic tibi quae docto multum vigilata Myroni aera, laboriferi vivant quae marmora caelo Praxitelis, quod ebur Pisaeo pollice rasum, quid Polyeliteis iussum spirare caminis, linea quae veterem longe fateatur Apellen, monstrabit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Hercules Epitrapezios novi vindicis7)
non aula quidem, Tirynthie, nee te regius ambit honos, sed casta ignaraque culpae mens domini, cui prisca fides coeptaeque perenne foedus amicitiae, scit adhuc florente sub aevo par magnis Vestinus avis, quem nocte dieque spirat et in carae vivit complexibus umbrae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Hercules Epitrapezios novi vindicis34)
Pande fores superum vittataque templa Sabaeis nubibus et pecudum fibris spirantibus imple, Parthenope;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, gratulatio ad Iulium Menecraten1)
tantas venerabile marmor spirat opes.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam86)
certe ego, magnanimum qui facta attollere regum ibam altum spirans Martemque aequare canendo.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum7)
limes mihi carminis esto Oedipodae confusa domus, quando Itala nondum signa nec Arctoos ausim spirare triumphos bisque iugo Rhenum, bis adactum legibus Histrum et coniurato deiectos vertice Dacos aut defensa prius vix pubescentibus annis bella Iovis teque, o Latiae decus addite famae, quem nova mature subeuntem exorsa parentis aeternum sibi Roma cupit, licet artior omnis limes agat stellas et te plaga lucida caeli, Pleiadum Boreaeque et hiulci fulminis expers, sollicitet, licet ignipedum frenator equorum ipse tuis alte radiantem crinibus arcum imprimat aut magni cedat tibi Iuppiter aequa parte poli, maneas hominum contentus habenis, undarum terraeque potens, et sidera dones.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권4)
bella cupit laxatque genas et temperat ungues, mox ruit in turmas natisque alimenta cruentis spirantem fert ore virum:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권42)
huic leves galeas perfossaque vulnere crebro inserit arma ferens, huic truncos ictibus enses subligat et tractas membris spirantibus hastas, corpora tunc atque arma simul cumulata superstans incipit - oranti nox et iuga longa resultant - :
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권292)
mens altum spirat honorem conscia factorum, sic nota in pascua taurus bellator redit, adverso cui colla suoque sanguine proscissisque natant palearibus armi;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권125)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION