라틴어 문장 검색

Huic modo ne prosit, quod, uti est, hebes esse videtur, neve mihi noceat, quod vobis semper, Achivi, profuit ingenium, meaque haec facundia, siqua est, quae nunc pro domino, pro vobis saepe locuta est, invidia careat, bona nec sua quisque recuset.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 13:3)
Vos modo, ne Stygios adeam non libera manes, ite procul, si iusta peto, tactuque viriles virgineo removete manus!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 42:9)
nam tactu natarum cuncta mearum in segetem laticemque meri canaeque Minervae transformabantur, divesque erat usus in illis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 60:7)
tu tamen agnoscis tactusque cupidine laudis, ille ego sum cuperes dicere posse palam, certe ego, si sineres, titulum tibi reddere vellem, et raram famae conciliare fidem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 55)
Is turba stipatur, sed eadem ad ipsum personali tactu fidei non pervenit, quae recognoscit eius mysterium, eius naturam Filii qui Patrem manifestat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 54:10)
sed tamen et Patris est specimen quod cernere fas sit, humanis aliquando oculis concurrere promptum, quod quamvis hebes intuitus speculamine glauco umentique acie potuit nebulosus adire, quisque hominum vidisse Deum memoratur, ab ipso infusum vidit Gnatum;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 38)
solus homo emeruit Domini formabile dextra os capere, et fabro Deitatis Agmine nasci, quorsum igitur limo tanta indulgentia nostro contigit, ut Domini manibus tractatus honora arte sacer fieret, tactu iam nobilis ipso?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3344)
inde deos, quorum patria spectata sepulcra scimus, in aere hebetes informavere minores, advena quos profugus gignens et equina libido intulit Italiae:
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권39)
Hactenus et veterum cunabula prima deorum et causas quibus error hebes conflatus in orbe est diximus, et nostro Romam iam credere Christo;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 21)
his» tam magnificis tantaque fluentibus arte respondit vel sola Fides doctissima primum pandere vestibulum verae ad penetralia sectae, nam cum divinis agimus de rebus et illum, qui vel principio caruit vel fine carebit quique chao anterior fuerit mundumque crearit, coniectare animo contendimus, exigua est vis humani ingenii tantoque angusta labori, quippe minor natura aciem si intendere temptet acrius ac penetrare Dei secreta supremi, quis dubitet victo fragilem lassescere visu vimque fatigatae mentis sub pectore parvo turbari invalidisque hebetem subcumbcre curis?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 234)
his genus humanum per dissona tempora duxit curriculis aevum mutabile, sic hebes inter primitias mersumque solo ceu quadrupes egit;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2118)
seque dedit multis tactuque oculisque probandum.1
(프루덴티우스, Tituli Historiarum 1 (dittochaeon) 43:4)
quis somnus inerti incubat ingenio, cui per phantasmata duplex occurrit species bivio dispersa superne si vim mentis hebes stupor obsidet, aspice saltem obvia terrenis oculis elementa, quibus se res occulta Dei dignata est prodere signis, hanc heresin praesaga Patris praeviderat olim maiestas:
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 121)
additur ars, ut fila herbis saturata recoctis inludant varias distincto stamine formas, ut quaeque est lanugo ferae mollissima tactu, pectitur.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 179)
ipse etiam toto pollet qui corpore tactus palpamen tenerum blandis ex fotibus ambit, pro dolor!
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 181)

SEARCH

MENU NAVIGATION