라틴어 문장 검색

Miro namque Dei iudicio quandoque agi credendum est, ut unde digna supplicia impius declinare arbitratur, inde in ea gravius precipitetur;
(단테 알리기에리, Epistolae 39:10)
que quamvis iniusta sint opera, iusta tamen supplicia esse noscuntur.
(단테 알리기에리, Epistolae 56:14)
9. Forsitan 'et quis iste, qui Oze repentinum supplicium non formidans, ad arcam, quamvis labantem, se erigit?'
(단테 알리기에리, Epistolae 77:1)
Imperio accepto, Washingtonius vitam supplicio summo, rem autem publicationi, obnoxiam fecit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUINTUM.25)
At Arnoldium turpissimum, morte decies repetita, supplicio exquisito, et poenis acerbissimis affici oportebat.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.46)
denique, quatenus excidi penitus vitium irae,cetera item nequeunt stultis haerentia, cur nonponderibus modulisque suis ratio utitur ac resut quaeque est, ita suppliciis delicta coercet?
(호라티우스의 풍자, 1권, 03장53)
"ad unum hominem tuum quam plura sunt inventa supplicia!"
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 5:2)
Si Paulus apostolus, vas electionis et preparatus in evangelium Christi, ob carnis aculeos et incentiva vitiorum reprimit corpus suum et servituti subicit, ne aliis praedicans ipse reprobus inveniatur, et tamen videt aliam legem in memberis suis repugnantem legi mentis suae et captivantem se in lege peccati, si post nuditatem, ieiunia, famem, carcerem, flagella, supplicia in semet versus exclamat:
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 5:1)
"meruit quo crimine servus supplicium?"
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI109)
cuius supplicio non debuit una parari simia nec serpens unus nec culleus unus.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII89)
nec poenam sceleri invenies nec digna parabis supplicia his populis, in quorum mente pares sunt et similes ira atque fames, mollissima corda humano generi dare se natura fatetur, quae lacrimas dedit;
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV49)
Ac de Spurio quidem supplicium pater ipsius sumpsit, hunc Quinctii dictatoris imperio in medio foro magister equitum Servilius Ahala confodit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, DE SEDITIONIBUS 17:3)
Sed nec illo voluntario ad hostis suos reditu nec ultimo sive carceris seu crucis supplicio deformata maiestas;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PUNICUM PRIMUM 27:1)
Unde gladiatorii adversum dominos suos exercitus, nisi ad conciliandum plebis favorem effusa largitio, dum spectaculis indulget, supplicia quondam hostium artem faceret?
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, ANACEFALAEOSIS 10:3)
Tandem Perperna imperatore supplicium de eis sumptum est.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM SERVILE 7:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION