도구

도구

라틴어 문장 검색

quod si, id quod di omen avertant, nunc quoque fortuna aliquid variaverit, tum pacem speratis cum vincemur, quam nunc cum vincimus dat nemo?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 160:2)
quo diutius trahebatur bellum et variabant secundae adversaeque res non fortunam magis quam animos hominum, tanta religio, et ea magna ex parte externa, civitatem incessit ut aut homines aut dei repente alii viderentur facti.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 7:1)
multos circa unam rem ambitus fecerim, si quae de Marcelli morte variant auctores omnia exsequi velim.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 416:1)
ceterum ita fama variat ut tamen plerique loci speculandi causa castris egressum, omnes insidiis circumventum tradant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 418:1)
quid cum eluxerunt sumunt?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 98:2)
sub hanc vocem fremitus variantis multitudinis fuit partim adsensum partim indignationem, dicere id ausum eum;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 365:1)
haec de tanto viro quam et opinionibus et monumentis litterarum variarent, proponenda erant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 731:1)
si id facere non queunt, domum abeant, vitent ancipiti infortunio, ne et hic varientur virgis et loris domi, si minus curassint, quom eri reveniant domum.
(티투스 마키우스 플라우투스, Poenulus, PROLOGVS15)
In summo per caudas earum [esse dicitur] item serpens est porrecta, e qua stella quae dicitur polus elucet contra caput maioris septentrionis;
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER NONUS, 4장28)
dictum est, successive per tempora, nec stare ullo modo potest, necesse est ut disiunctim abmotimque morantibus varie varietur, ceu varie variantur mores et habitus, qui nec natura nec consortio confirmantur, sed humanis beneplacitis localique congruitate nascuntur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 72:2)
Adjectio enim, dum totum variat, etiam partes earumque sectiones necessario variat:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Distributio Operis 12:4)
Certum quippe est, quoniam unaquaeque scientia atque cujuslibet artis tractatus propriis utitur verbis, et unaquaeque doctrina propriis locutionibus gaudet, et saepe ejusdem artis tractatores verba variare delectat, quia semper in omnibus, teste Tullio, identitas mater est satietatis, hoc est fastidium generans, atque in tantum etiam variare, ut saepe vocem eamdem de una significatione sic ad aliam transferant, ut si vocis identitatem magis quam sensuum diversitatem sequamur, ipsos sibi contrarios reperiamus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 38:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION