도구

도구

라틴어 문장 검색

Albinus, qui cum L. Lucullo consul fuit, res Romanas oratione Graeca scriptitavit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, VIII 2:2)
nam sum, inquit, homo Romanus natus in Latio, Graeca oratio a nobis alienissima est, ideoque veniam gratiamque malae existimationis, si quid esset erratum, postulavit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, VIII 4:3)
legationes autem a regibus, cum putant eos sua causa reticere, sumptus atque pecunias maximas praebent, item uti in terra Graecia, quo in tempore Graecus tragoedus gloriae sibi ducebat talentum magnum ob unam fabulam datum esse, homo eloquentissimus civitatis suae Demades ei respondisse dicitur:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, X 7:1)
Nuper etiam cum adlatus esset ad nos Plutarchi liber et eius libri indicem legissemus, qui erat Περι` Πολυπραγμοσύνησ, percontanti cuipiam qui et litterarum et vocum Graecarum expers fuit cuiusnam liber et qua de re scriptus esset, nomen quidem scriptoris statim diximus, rem de qua scriptum fuit dicturi, haesimus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XVI 3:1)
Quamobrem, cum diutule tacitus in cogitando fuissem, respondi tandem non videri mihi significari eam rem posse uno nomine, et idcirco iuncta oratione quid vellet Graecum id verbum parabam dicere.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XVI 7:1)
Ad multas igitur res adgressio earumque omnium rerum actio πολυπραγμοσύνη, inquam, Graece dicitur, de qua hunc librum conpositum esse, inscriptio ista indicat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XVI 7:2)
neque enim ista omnino virtus est, cuius Graeco nomine argumentum hoc libri demonstratur, neque id quod tu opinare aut ego me dicere sentio aut Plutarchus facit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XVI 9:1)
Sed huius, inquam, tui erroris culpam esse intellego in mea scilicet infacundia, qui ne pluribus quidem verbis potuerim non obscurissime dicere quod a Graecis perfectissime verbo uno et planissime dicitur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XVI 10:1)
Haec Favorinum dicentem audivi Graeca oratione.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, I 25:1)
Et ubi ad aedes in quis ille aegrotus erat pervenimus, videmus hominem doloribus cruciatibusque alvi, quod Graeci κόλον dicunt, et febri simul rapida adflictari gemitusque ex eo conpressos erumpere spiritusque et anhelitus e pectore eius evadere, non dolorem magis indicantes quam pugnam adversum dolorem.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, V 3:2)
QUAE Graeci dicunt aenigmata, hoc genus quidam ex nostris veteribus scirpos appellaverunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, VI 2:1)
Quid veteres Latini dixerint quas Graeci προσωͺδίασ appellant;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, VI 1:1)
QUAS Graeci προσωͺδίασ dicunt, eas veteres docti tum notas vocum, tum moderamenta, tum accentiunculas, tum voculationes appellabant;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, VI 2:1)
In his esse praecipui videntur quos Graeco titulo Πανδέκτασ inscripsit, tamquam omne rerum atoue doctrinarum genus continentis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, IX 4:1)
Pluere autem Graeca lingua ὕειν dicitur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, IX 5:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION