도구

도구

라틴어 문장 검색

magna cum vanitate et desipientia, inanes similitudines et sympathias rerum describentes atque etiam quandoque affingentes.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 289:5)
Operativae autem partis, vitia duo;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 413:9)
Non est vitium quod tanto hominem pudore obruit, quam si falsus vir perfidus inveniatur.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, I. DE VERITATE 3:5)
Nam fortuna prospera potissimum vitia hominum indicat, adversa virtutes.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, V. DE REBUS ADVERSIS 1:16)
Vitia in auctoritate utenda et exercenda sunt praecipue quatuor:
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XI. DE MAGISTRATIBUS ET DIGNITATIBUS 4:2)
Aequum vero est ut virtutum suarum memoria usque ad posteros permanet, vitiorum vero una cum ipsis moriatur.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XIV. DE NOBILITATE 2:7)
Verum intellige hoc, ubi extremum illud alterum in vitium non ducat.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXXVI. [ = English XXXVIII] DE NATURA ET INDOLE NATURALE IN HOMINIBUS 3:3)
Attamen si bene collocetur, virtutes splendere facit, vitia erubescere.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XLI. [ = English XLIII] DE PULCHRITUDINE 2:14)
Est autem in his quoque magna similitudo virtutis et vitii.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De generatione numeri perfecti. 1:1)
Ut enim quinarii subiectam notulam fingant de v, vel denarii, quam descripsimus, id est de x, et alias huiusmodi non natura posuit, sed usus adfinxit.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De per se constante quantitate, quae in figuris geometricis consideratur; in quo communis ratio omnium magnitudinum. 1:7)
hoc tantum dixerim ultimam esse aduersae fortunae sarcinam quod, dum miseris aliquod crimen affingitur, quae perferunt meruisse creduntur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 4:13)
nam ceteris animantibus sese ignorare naturae est, hominibus uitio uenit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 4:12)
Num uis ea est magistratibus ut utentium mentibus uirtutes inserant, uitia depellant?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:2)
Ni uitiis peiora fouens proprium deserat ortum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XII 9:1)
nam si ea quae paulo ante conclusa sunt inconuulsa seruantur, ipso de cuius nunc regno loquimur auctore cognosces semper quidem potentes esse bonos, malos uero abiectos semper atque imbecilles, nec sine poena umquam esse uitia nec sine praemio uirtutes, bonis felicia malis semper infortunata contingere multaque id genus, quae sopitis querelis firma te soliditate corroborent.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, I 1:11)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION