라틴어 문장 검색

Quod fieri, nisi inest numerus in voce, non potest.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 185:4)
At in eis si paulum modo offensum est, ut aut contractione brevius fieret aut productione longius, theatra tota reclamant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 196:3)
Dilucidum fiet usitatis verbis propriis dispositis, aut circumscriptione conclusa aut intermissione aut concisione verborum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 6장 2:2)
Altero fit ut intellegamus, altero ut videre videamur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 6장 3:6)
qui exprimuntur aut signando iudicio ipsius et animo humano ac liberali aut inflexione sermonis si aut augendi alterius aut minuendi sui causa alia dici ab oratore alia existimari videntur idque comitate fieri magis quam vanitate.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 6장 5:3)
ex oratione, cum aut definitio ad unum verbum revocatur aut adsumpta verba removentur aut circuitus diriguntur aut coniunctione fit unum verbum ex duobus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 7장 1:4)
alterum, quem ad modum quidque fiat, ut quonam pacto virtus pariatur, naturane an ratione an usu ?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 18장 4:2)
ex qua partitione tria genera causarum exstiterunt:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 20장 3:1)
P. Est igitur in deliberando finis utilitas, ad quem ita referuntur omnia in consilio dando sententiaque dicenda, ut illa prima sint suasori aut dissuasori videnda, quid aut possit fieri aut non possit et quid aut necesse sit aut non necesse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 24장 1:3)
cum autem quaeritur quid fieri possit, videndum etiam est quam facile possit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 24장 2:1)
si et utile est et fieri potest, fiat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 24장 3:2)
altera, si fieri non potest, ne suscipiatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 24장 3:5)
exsistet illa disceptatio:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 30장 2:7)
Ita disceptationes eae, quae in his controversiis oriuntur, quae sunt certis personis ac temporibus notatae, fiunt rursus infinitae detractis personis et tempori- bus et rursum ad consultationum formam rationemque revocantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 30장 3:6)
aut, si ambigue scriptum non sit, vel a verbis voluntatem et sententiam scriptoris abducere vel alio se eadem de re contrarie scripto defendere, tum disceptatio ex scripti contentione exsistit, ut in ambiguis disceptetur quid maxime significetur, in scripti sententiaeque contentione utrum potius iudex sequatur, in contrariis scriptis utrum magis comprobandum sit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 31장 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION