라틴어 문장 검색

sunt enim multi qui omnino Graecas non ament litteras, plures qui philosophiam, reliqui qui etiam si haec non inprobent tamen earum rerum disputationem principibus civitatis non ita decoram putent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 7:2)
nonne cum iam philosophorum disciplinae gravissimae constitissent turn exortus est in optuma re publica Tib.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 20:2)
ita cum aliud diceret atque sentiret, libenter uti solitus est ea dissimulatione quam Graeci εἰρωνείαν vocant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 20:5)
Sed, quod nos facere nunc ingredinur, ut contra Academicos disseramus, id quidam e philosophis et i quidem non mediocres faciundum omnino non putabant, nec vero esse ullam rationem disputare cum is qui nihil probarent, Antipatrumque Stoicum qui multus in eo fuisset reprehendebant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 23:3)
eosque qui persuadere vellent esse aliquid quod conprehendi et percipi posset inscienter facere dicebant, propterea quod nihil esset clarius ἐναργείαͺ - ut Graeci, perspicuitatem aut evidentiam nos si placet nominemus fabricemurque si opus erit verba, nec hic sibi' (me appellabat iocans) 'hoc licere soli putet - sed tamen orationem nullam putabant inlustriorem ipsa evidentia reperiri posse, nec ea quae tam clara essent definienda censebant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 23:5)
quid de tactu et eo quidem quem philosophi interiorem vocant aut doloris aut voluptatis, in quo Cyrenaici solo putant veri esse iudicium, quia sentiatur - potestne igitur quisquam dicere inter eum qui doleat et inter eum qui in voluptate sit nihil interesse, aut ita qui sentiet non apertissime insaniat?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 27:5)
itaque argumenti conclusio, quae est Graece ἀπόδειξισ, ita definitur:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 35:7)
sapientiae vero quid futurum est, quae neque de se ipsa dubitare debet neque de suis decretis (quae philosophi vocant δόγματα), quorum nullum sine scelere prodi poterit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 37:3)
cetera autem similitudinibus construit, ex quibus efficiuntur notitiae rerum, quas Graeci tum ἐννοίασ tum προλήμψεισ vocant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 41:6)
His satis cognitis quae iam explicata sunt nunc de adsensione atque adprobatione, quam Graeci συγκατάθεσιν vocant, pauca dicemus, non quo non latus locus sit, sed paulo ante iacta sunt fundamenta.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 51:1)
nam quo modo non potest animal ullum non adpetere id quod adcommodatum ad naturam adpareat (Graeci id οἰκεῖον appellant), sic non potest obiectam rem perspicuam non adprobare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 52:3)
(ea dico incerta quae ἄδηλα Graeci.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 73:2)
mihi autem magis videtur non potuisse sustinere concursum omnium philosophorum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 95:4)
haec Academicorum est una sententia quam reliquorum philosophorum nemo probet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 95:6)
Et primum quod initio dixisti videamus quale sit, similiter a nobis de antiquis philosophis commemorari atque seditiosi solerent claros viros sed tamen populares aliquos nominare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 98:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION