도구

도구

라틴어 문장 검색

quid patri meo dicam?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 6:4)
Vettius cum monumentum patris exarasset, ait Augustus:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 10:1)
Hoc est vere monumentum patris colere.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 10:2)
Sed pater meus saepe.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 20:6)
sed indulgentia tam fortunae quam patris abutebatur, cum alioquin litterarum amor multaque eruditio, quod in illa domo facile erat, praeterea mitis humanitas minimeque saevus animus ingentem feminae gratiam conciliarent, mirantibus qui vitia noscebant tantam pariter diversitatem.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 2:2)
Non semel praeceperat pater, temperato tamen inter indulgentiam gravitatemque sermone, moderaretur profusos cultus perspicuosque comitatus.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 3:1)
Venerat ad eum licentiore vestitu, et oculos offenderat patris tacentis.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 5:1)
Mutavit cultus sui postera die morem, et laetum patrem adfectata severitate conplexa est.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 5:2)
Hodie enim me patris oculis ornavi, heri viri.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 5:5)
Ammonuit pater scripto:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 6:3)
Subitus interventus patris aliquando oppressit ornatrices.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 7:2)
Ego, pater, cana esse malo, sic illi mendacium obiecit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 7:6)
Est ingens gelidum lucus prope Caeretis amnem Religione patrum late sacer, et adiecit, quo proprietatem religionis exprimeret:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, III. 9:2)
Da, pater, augurium
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 3:2)
et bene supra tantummodo patrem, quod ibi proprium est, et infra, quod commune est, Apollinem nominat.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 4:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION