도구

도구

라틴어 문장 검색

Sicinius praetor ut exercitium paratum ad traiciendum haberet, C. Popilio consuli ex auctoritate senatus C. Licinius praetor scribit ut et legionem secundam, quae maxime veterana in Liguribus erat, et ex sociis Latini nominis quattuor milia peditum, ducentos equites idibus Februariis Brundisi adesse iuberet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 281:2)
ea omnia quae senatus censuit impigre facta sunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 282:3)
exitu prope anni C. Popilius consul Romam redit aliquanto serius quam senatus censuerat, cui primo quoque tempore magistratus creari, cum tantum bellum immineret, e re publica visum erat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 286:1)
his praetoribus provinciae decretae, duae iure Romae dicendo, Hispania et Sicilia et Sardinia, ut uni sors integra esset quo senatus censuisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 291:1)
consulibus designatis imperavit senatus ut qua die magistratum inissent, hostiis maioribus rite mactatis precarentur ut quod bellum populus Romanus in animo haberet gerere ut id prosperum eveniret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 292:1)
eodem die decrevit senatus C. Popilius consul ludos per dies decem Iovi optimo maximo fieri voveret donaque circa omnia pulvinaria dari, si res publica decem annos in eodem statu fuisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 293:1)
ita ut censuerant, in Capitolio vovit consul, ludos fieri donaque dari quanta ex pecunia decresset senatus, cum centum et quinquaginta non minus adessent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 294:1)
quod ad bellum tamen omnia et per suos legatos senatui et ipse legatis eorum enixe pollicitus erat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 305:1)
praetorem, cuius sors fuisset ut iret quo senatus censuisset, Brundisium ad classem ire placuit, atque ibi recognoscere socios navales, dimissisque si qui parum idonei essent, supplementum legere ex libertinis et dare operam ut duae partes civium Romanorum, tertia sociorum esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 330:2)
C. Lucretio Gallo, quo senatus censuisset sors obvenit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 333:2)
quae non magis consule quam praetore absente recte fieri posse, si senatus non quid velit in consulatu, potius quam quid in praetura iuraverit P. Licinius, animadvertendum esse censeat;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 336:2)
se tamen futurum in senatus potestate.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 337:1)
consulti patres, cui consulatum populus Romanus non negasset, ei ab se provinciam negari superbum rati, sortiri consules iusserunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 337:2)
si quid in ea re dubium esset ad senatum reicerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 349:1)
haec ubi dixit, collaudatum multis verbis P. Licinius consul ex contione in senatum duxit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 367:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION