도구

도구

라틴어 문장 검색

Genera vero si velim iuris, institutorum, morum consuetudinumque describere, non modo in tot gentibus varia, sed in una urbe, vel in hac ipsa, milliens mutata demonstrem, ut hic iuris noster interpres alia nunc Manilius iura dicat esse de mulierum legatis et hereditatibus, alia solitus sit adulescens dicere nondum Voconia lege lata;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 22:1)
A. 10.325 opprobrio fuisse adulescentibus, si amatores non haberent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Quartus 9:2)
C.D. 2.11 Aeschines Atheniensis, vir eloquentissimus, cum adulescens tragoedias actitavisset, rem publicam capessivit, et Aristodemum, tragicum item actorem, maximis de rebus pacis et belli legatum ad Philippum Athenienses saepe miserunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Quartus 27:2)
ego Q. Maximum, eum qui Tarentum recepit, senem adulescens ita dilexi, ut aequalem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 14:1)
hic et bella gerebat ut adulescens, cum plane grandis esset, et Hannibalem iuveniliter exsultantem patientia sua molliebat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 14:6)
ne nunc quidem viris desidero adulescentis, is enim erat locus alter de vitiis senectutis, non plus quam adulescens tauri aut elephanti desiderabam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 36:1)
An ne illas quidem viris senectuti relinquimus, ut adulescentis doceat, instituat, ad omne offici munus instruat?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 38:1)
nisi forte adulescentes pueritiam, paulum aetate progressi adulescentiam debent requirere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 43:8)
quid mirum igitur in senibus, si infirmi sunt aliquando, cum id ne adulescentes quidem effugere possint?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 46:6)
quamquam quis est tam stultus, quamvis sit adulescens, cui sit exploratum se ad vesperum esse victurum?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 86:2)
facilius in morbos incidunt adulescentes, gravius aegrotant, tristius curantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 86:4)
At sperat adulescens diu se victurum, quod sperare idem senex non potest.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 87:2)
At est eo meliore condicione quam adulescens, quioniam id quod ille sperat consecutus est:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 87:6)
quod idem contingit adulescentibus adversante et repugnante natura.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 90:4)
quod igitur adulescentes, et ei quidem non solum indocti sed etiam rustici contemnunt, id docti senes extimescent?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 95:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION