도구

도구

라틴어 문장 검색

Sunt enim bonae correptiones, et plerumque meliores quam tacita amicitia.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:18)
Igitur sicut monere et moneri proprie amicitiae est;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:42)
sic habendum est, nullam in amicitiis pestem esse maiorem quam adulationem et assentationem;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:45)
Nulla proinde sit inter amicos cunctatio, simulatio nulla, quae maxime repugnat amicitiae.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:47)
sine qua nomen amicitiae valere non potest.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:49)
Quocirca sic colenda est amicitia, ut si forte certis ex causis admittenda videatur dissimulatio, sed simulatio numquam.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:1)
Et in hac parte quomodo colenda sit amicitia, operae pretium est indagare.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:28)
Haec est enim amicitia ordinata, ut ratio regat affectum, nec tam quid illorum suavitas, quam quid multorum petat utilitas attendamus.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:6)
alterum ab ipso fere pueritiae suae tempore a me electum, et multifarie multis que modis probatum, cum iam aetas mihi variaret capillos, in summam amicitiam assumpsi.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:9)
Inter utramque hanc amicitiam, memoria praeeunte discernens, video priorem inniti magis affectui, alterum rationi;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:13)
Denique prior in ipsis amicitiae nostrae principiis ereptus mihi eligi potuit, sicut praescripsimus, non probari;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:15)
alter a puero ad mediam aetatem dimissus mihi, et a me dilectus, per omnes amicitiae gradus, quousque talium potuit imperfectio, me cum ascendit.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:16)
Egit tamen me cum multis secreto, ut dimitteretur, praetendens aetatem, praetendens inscitiam, praetendens amicitiam qua iam initiabamur;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:30)
Sed haec eius mentis vocis que libertas, amicitiae nostrae cumulum addidit;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:1)
Ita in amicitia recta linea gradientibus, nullius correptio indignationem, nullius consensio culpam pariebat.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:11)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION