라틴어 문장 검색

Quin ille dehonestamento corporis maxime laetabatur, neque illis anxius, quia reliqua gloriosius retinebat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXVII 3:3)
Quisquis ille est qui audit, nisi ille est plane deperditus, inter ipsam philosophi orationem et perhorrescat necesse est et pudeat tacitus et paeniteat et gaudeat et admiretur,
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, I 3:2)
Lesbia mi dicit semper male nec tacet umquam De me;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, XVI 3:2)
Latonae tacitum pertemptant gaudia pectus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, IX 14:2)
Nam cum interrogasset Aristodemum, actorem fabularum, quantum mercedis, uti ageret, accepisset, et Aristodemus talentum respondisset, At ego plus, inquit, accepi, ut tacerem.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, IX 3:2)
qui autem ex eodem loco atque ordine tacent, hi vel acerrimi sunt, nam ab omnibus pretium accipiunt et omnis fallunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, X 5:3)
Ego, ut tacerem, decem talenta a rege accepi.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, X 7:3)
' Item nunc isti pretia maxima ob tacendum accipiunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, X 7:4)
Quamobrem, cum diutule tacitus in cogitando fuissem, respondi tandem non videri mihi significari eam rem posse uno nomine, et idcirco iuncta oratione quid vellet Graecum id verbum parabam dicere.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XVI 7:1)
Eius igitur leges, quoniam videbantur impendio acerbiores, non decreto iussoque, set tacito inlitteratoque Atheniensium consensu oblitteratae sunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XVIII 5:1)
Qui alienum tacens lucri faciendi causa sustulit, furti obstringitur, sive scit cuius sit, sive nescit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XVIII 22:2)
Prudenter qui dicta loquive tacereve posset;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, IV 5:5)
non enim verborum tantum communium verae atque propriae significationes longiore usu mutantur, sed legum quoque ipsarum iussa consensu tacito oblitterantur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XIII 6:2)
Sed tamen, quoniam effugi eius offensionem, qui fortasse arbitraretur me hanc rem publicam non putare, si perpetuo tacerem, modice hoc faciam aut etiam intra modum, ut et illius voluntati et meis studiis serviam.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XIII 23:2)
Sermones igitur id temporis habendos censet non super rebus anxiis aut tortuosis, sed iucundos atque invitabiles et cum quadam inlecebra et voluptate utiles, ex quibus ingenium nostrum venustius fiat et amoenius.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XI 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION