도구

도구

라틴어 문장 검색

9. Et quemadmodum diximus frontem posse superare carminibus, sillabis superatam (et e converso), sic de sirmate dicimus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 158:1)
11. Et quemadmodum de victoria carminum et sillabarum diximus inter alia, nunc etiam inter pedes et versus dicimus;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 160:1)
13. Nec etiam pretermictendum est quin iterum asseramus pedes ab invicem necessario carminum et sillabarum equalitatem et habitudinem accipere, quia non aliter cantus repetitio fieri posset.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 162:1)
1. Est etiam, ut superius dictum est, habitudo quedam quam carmina contexendo considerare debemus:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 164:1)
et ideo rationem faciamus de illa, repetentes proinde que superius de carminibus diximus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 164:2)
2. In usu nostro maxime tria carmina frequentando prerogativam habere videntur, endecasillabum scilicet, eptasillabum et pentasillabum;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 165:1)
et hoc esse non potest nisi ubi frons est vel cauda, quoniam, ut dictum est, in pedibus atque versibus actenditur equalitas carminum et sillabarum.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 172:2)
5. Propter quod etiam nec numerus impar carminum potest esse ubi frons vel cauda non est;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 173:1)
sed ubi hec sunt, vel altera sola, pari et impari numero in carminibus licet uti ad libitum.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 173:2)
puta, si pes trimeter primum et ultimum carmen endecasillabum habet et medium, hoc est secundum, eptasillabum, [et pes alter habeat secundum eptasillabum] et extrema endecasillaba:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 187:2)
Aliud est stantia cuius omnia carmina eundem rithimum reddunt, in qua superfluum esse constat habitudinem querere.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 196:1)
4. Sunt etenim quidam qui non omnes quandoque desinentias carminum rithimantur in eadem stantia, sed easdem repetunt sive rithimantur in aliis, sicut fuit Gottus Mantuanus, qui suas multas et bonas cantiones nobis oretenus intimavit.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 198:1)
Hic semper in stantia unum carmen incomitatum texebat, quod clavem vocabat;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 198:2)
5. Quidam alii sunt, et fere omnes cantionum inventores, qui nullum in stantia carmen incomitatum relinquunt quin sibi rithimi concrepantiam reddant, vel unius vel plurium.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 199:1)
6. Et quidam diversos faciunt esse rithimos eorum que post diesim carmina sunt a rithimis eorum que sunt ante;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 200:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION