도구

도구

라틴어 문장 검색

Adulescens omni libidine impurus et sua quoque confessione dignus exilio, stupro liber, stupro ingenuus, cuius anni ad tesseram venierunt, quem tanquam puellam conduxit etiam qui virum putavit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 81:7)
Hoc pertinere vere ad illos dixerim, Quorum stultitia quaestus impudentiae est.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Ex sutore medicus.7)
Hoc illis dictum est, qui stultitia nauseant Et ut putentur sapere caelum vituperant.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Phaedrus.9)
Nam mala emptio semper ingrata, eo maxime quod exprobrare stultitiam domino videtur.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 24 2:3)
Ille ab iis quibus erat curae praemonetur, si comitium et virgas pati nollet, ad confessionem confugeret quasi ad veniam.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 11 11:3)
alii fictum ingratum immemorem loquuntur, seque ipsos dum insectantur illum turpissimis confessionibus produnt, ut qui de patre avo proavo quasi de orbo querantur;
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 18 3:2)
Caesar, stultitiam dici crimina posse mea:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 723)
mensque reformidat, veluti sua vulnera, tempus illud, et admonitu fit novus ipse pudor, et quaecumque adeo possunt afferre pudorem, illa tegi caeca condita nocte decet, nil igitur referam nisi me peccasse, sed illo praemia peccato nulla petita mihi, stultitiamque meum crimen debere vocari, nomina si facto reddere vera velis, quae si non ita sunt, alium, quo longius absim, quaere;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 610)
Si Israel spectabiles res gestas Dei amoris memorabat, quae eius confessionis cardinem efficiebant et visum eius fidei patefaciebant, nunc Iesu vita tamquam locus apparet consummati Dei interventus, eius pro nobis summa amoris manifestatio.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 24:7)
Christi verbum, semel auditum atque sua vi, apud christianum in responsionem convertitur, et ipsum fit verbum enuntiatum, fidei confessio.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 34:12)
« Corde enim creditur […], ore autem confessio fit ad salutem » (Rom 10,10).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 34:14)
Sanctus Augustinus summatim « comprehendere » et « firmum esse » suis in Confessionibus perstrinxit, cum de veritate loqueretur cui committi staturi possunt:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 38:17)
Altera tamen ex parte, ad experientiam sancti Augustini quod attinet, quam ipse in Confessionibus narrat, decretorium eius fidei itineris momentum non fuit tempus cuiusdam visionis Dei, ultra mundum praesentem, sed potius momentum auditionis cum in horto audivit vocem dicentem:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 58:1)
Sic enim intellegere possumus iter hominis religiosi transire per confessionem Dei qui de illo sollicitus est et fieri non potest ut non inveniatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 63:7)
Christiana confessio Iesu, unius Salvatoris, adfirmat totam lucem Dei in Ipso centrum ponere, in eius « vita luminosa », in qua et origo et consummatio historiae revelantur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 64:6)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION