도구

도구

라틴어 문장 검색

Maio/r mihi moles, ma/ius miscendu/mst malum, Qui illi/us acerbum co/r contundam et co/mprimam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 77:5)
in quo quantum ceteris profuturi simus, non facile dixerim, nostris quidem acerbissimis doloribus variisque et undique circumfusis molestiis alia nulla potuit inveniri levatio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 121:4)
Cicada acerbum noctuae convicium Faciebat, solitae victum in tenebris quaerere Cavoque ramo capere somnum interdiu.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Cicada et noctua.2)
nolo acerbam sumere.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, De vulpe et uva.4)
Tristem et acerbum casum Helvidiarum sororum!
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 21 1:1)
Mihi autem videtur acerba semper et immatura mors eorum, qui immortale aliquid parant.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 5 4:1)
O triste plane acerbumque funus!
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 16 6:1)
Quam triste hoc ipsi, quam acerbum mihi, si is cui omnis ex studiis gratia inhabilis studiis fuerit!
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 1 2:2)
Haec tibi admonitus immodicae severitatis exemplo, pro amore mutuo scripsi, ne quando tu quoque filium tuum acerbius duriusque tractares.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 12 2:1)
Retracto enim actiunculas quasdam, quod post intercapedinem temporis et frigidum et acerbum est.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 15 2:1)
quod quamquam invitis et recusantibus minus acerbum erit leviore usura constituta.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 54 2:2)
Quid plenam fraudas vitem crescentibus uvis, Pomaque crudeli vellis acerba manu?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 1410)
reddita confusae nuper solacia menti auxilium nostris spemque tulere malis, utque Machaoniis Poeantius artibus heros lenito medicam vulnere sensit opem, sic ego mente iacens et acerbo saucius ictu admonitu coepi fortior esse tuo, et iam deficiens sic ad tua verba revixi, ut solet infuso vena redire mero.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 32)
nec quicquam ad nostras pervenit acerbius aures, ut sumus in Ponto, perveniatque precor, ante meos oculos tamquam praesentis imago haeret, et extinctum vivere fingit amor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 93)
atque ita di mites minuant mihi Caesaris iram, ossaque pacata nostra tegantur humo, ut mihi conanti nonnumquam intendere curas fortunae species obstat acerba meae, vixque mihi videor, faciam qui carmina, sanus, inque feris curem corrigere illa Getis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 914)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION