라틴어 문장 검색

Quod enim iudici, iurisdictionem habenti,vindicta eciam corporalis permittatur, probatur per Vetus Testamentum et per Epistulas Apostolorum et per Evangelium Domini.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 19:18)
Per Vetus Testamentum probatur, quia in lege Moysi dicitur:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 20:1)
"Ecce vetera transierunt, et facta sunt nova omnia," probemus eciam per Novum Testamentumvindictam corporalem per iudices habentes iurisdictionem et imperium debere fieri et ipsam Deo placere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 21:2)
Per verbum eciam Domini probatur vindictam corporalem per iudicem debere fieri.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 22:1)
Et enim per passionem Domini probatur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 22:4)
Fragilem etiam hominis esse consideravi complexionem:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 3:4)
Modum tamen consideravi, ne si plura necessariisscripserim, scripta oneri potius sint lectori quam subsidia, ut legentibuset audientibus sint desiderium et occasio ediscendi.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 3:10)
Quomodo probare consulis?
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 16:12)
Dixit alius philosophus propter amicos non probatos:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 20:1)
De consilio accipiendo et probando.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 155:1)
Ne credas omni quod audies consilio, donec prius an sit utile probatum fuerit in aliquo, ne contingat tibi sicutlatroni contigit, qui consilio domini domus cuiusdam credidit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 157:2)
Quae gloria quamsit exilis et totius vacua ponderis, sic considera:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 199:25)
Sed inter movens et motum non est medium, ut probat Aristoteles in VII Physicorum;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 8:3)
sed Iacob et Esau, "ex uno concubitu Isaac, patris nostri", concepti, unius sunt circuli, et tamen non fuerunt unius fati, sicut consequens probavit eventus;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 21:2)
cum enim sit effectus caelestis circuli et similitudo quaedam ipsius, sicut forma ordinis alicuius similis est ipsi causae ordinis eiusdem – et in caelesti circulo quoad nos infinita consideranda sunt, sicut stellae in numero et specie et virtutibus et situs earum in circulo declivi et extra ipsum et distantiae et coniunctiones et quantitas anguli, sub quo indicit radius, et pars fortunae et gradus lucidi et umbrosi in puteis et in turribus existentes et huiusmodi infinita quoad nos, videbitur etiam, quod effectus eius a nobis sciri non possit.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION