라틴어 문장 검색

et itadefendimus spem et vitam aliorum etnostram quæ esse debet aliorum magistra, et etiam posterorum negotiageremus eosque defendemus instruendo eos gratia virtutum;
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 30:5)
Necessitas compulit me convenire inimicum, ut quae volebam mihi concederet.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 26:7)
Accipe, ait, talem qui septem liberalibus artibus sit instructus, industriisseptem eruditus, septem etiam probitatibus edoctus, et ego hanc aestimoperfectam esse nobilitatem.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 57:17)
Sicut homo mendax in principis comitatu non convenit, sica regno caelorum excludendus erit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 72:2)
Venerunt ergo in locum ubi potatores convenerant.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 84:2)
Sed tu si super ingenio illiussive de fabulis sive de proverbiis aliquid memoriter tenes, vellem renarrandome instrueres.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 89:5)
Bene me instruxisti, et quod de illarum artibus retulistisiticuloso et desideranti animo commendavi;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 91:18)
sed vellem ut amplius me instrueres, quia quanto plus ingenium illarum attendo, tanto magis ad mei custodiamexacuor.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 93:21)
Saepius tamen illuc ibat quo dominamegressam viderat, desiderans eam convenire;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 101:10)
Quidam habuit virgultum, in quo rivulis fluentibus herba viridis eratet pro habilitate loci conveniebant ibi volucres modulamine vocum cantusdiversos exercentes.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 149:1)
Auditis sermonibus regis frater fratrem convenit et quantadominus promiserat, ordine retaxavit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 175:12)
Ad quam plurimi convenerunt philosophi, de quibusunus ait:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 229:2)
Per convenientes autem motui caelesti dispositiones corporales et apprehensiones animales iuvatur caelestis effectus.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 11:7)
Hoc autem secundum sententiam Peripateticorum non bene convenit, quia sine dubio inter agens et movens et motum immediatio debet esse coniunctionis et contactus.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 13:4)
Et sic ex virtute propria movet humorem, ex virtute solis influit vitam humori moto et ex virtute Veneris movet seminis genituram ad formas geniturae convenientes.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 15:15)

SEARCH

MENU NAVIGATION