라틴어 문장 검색

et remansisset ni cunctis versantibus varia, id reperire potuisset effugium, in necessitatis abrupto tutissimum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 1장 8:2)
Ait enim Cumque nihil tam incorruptum esse debeat in re publica quam suffragium, quam sententia, non intellego cur qui ea pecunia corruperit, poena dignus sit:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 4장 10:3)
Mihi quidem hoc plus mali facere videtur, qui oratione, quam qui pretio iudicem corrumpit:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 4장 10:5)
quod pecunia corrumpere prudentem nemo potest, dicendo potest.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 4장 10:6)
Fama tamen late serpente per Gothorum reliquas gentes, quod invisitatum antehac hominum genus, modo, nivium ut turbo montibus celsis, ex abdito sinu coortum apposita quaeque convellit et corrumpit:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 3장 8:2)
opus veritatem professum numquam (ut arbitror) sciens silentio ausus corrumpere, vel mendacio.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 16장 9:2)
Ita Constantinus vehementer in ulteriora festinans, deprehendit Licinium remansisse post tergum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani Pars Prior: origo Constantini Imperatoris, 5장 6:2)
Per tempora quibus nondum gerebatur bellum civile, sed item parabatur, Licinius scelere, avaritia, crudelitate, libidine saeviebat, occisis ob divitias pluribus, uxoribus eorum corruptis.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani Pars Prior: origo Constantini Imperatoris, 5장 10:2)
ibi bello maritimo sic Amandum vicit, ut vix per eos qui in litore remanserant vivus Amandus refugeret.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani Pars Prior: origo Constantini Imperatoris, 5장 14:2)
Ergo postquam factus est imperator Zeno a filio suo Leone, qui natus fuerat de filia Leonis Ariagne nomine, regnat cum filio suo anno uno, et merito Leonis regnum remansit apud Zenonem.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani pars posterior: Chronica Theodericiana, 9장 1:1)
alii gladio interempti, alii fame perculsi, aliis bestiis occisi, ut vix pauci remanerent in vicos vel in civitates.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 510)
Carlomannus autem monachus Vienna civitate remansit una cum Bertradane reginae infirmus, languebat dies multos et obiit in pace.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 755 15:1)
Et domnus rex peragrata Saxonia cum integro exercitu suo in Gallias se recepit et in Aquis palatio filium suum Pippinum e Pannonia redeuntem et partem thesauri, quae remanserat, adducentem laetus aspexit.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 796 118:4)
Quod, licet imperator ut fieret annuisset, multis intervenientibus causis remansit infectum.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 810 197:3)
Iussum est ab imperatore, ut Saxones et Abodriti ad hanc expeditionem praepararentur, temptatumque in illa hieme duabus vicibus, si Albia transiri posset, sed mutatione subita aeris emolliti glacie fluminis resoluta negotium remansit inperfectum, donec tandem hieme transacta circa medium fere Maium mensem oportunum proficiscendi tempus adrisit.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 815 229:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION