라틴어 문장 검색

Iapix ut contemptis ceteris artificiis inglorius, quemadmodum poeta ait, viveret, qualis causa proponitur?
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 7:2)
Haec, ut dixi, vim definitionis habent, et a poeta eleganter introducta sunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 25:5)
A parabola vero, quoniam magis hoc poetae convenit, saepissime pathos movet, cum aut miserabilem aut iracundum vellet inducere.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 7:1)
nunc dicamus a minore pathos a poeta positum.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 1:2)
Haec fit interdum ex persona poetae, nonnumquam ex ipsius quem inducit loquentem.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 17:2)
Ex poetae quidem persona est:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 18:1)
Post haec cum paulisper Eusebius quievisset, omnes inter se consono murmure Virgilium non minus oratorem quam poetam habendum pronuntiabant, in quo et tanta orandi disciplina et tam diligens observatio rhetoricae artis ostenderetur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 1:1)
Bene, inquit, opifici deo a rure Mantuano poetam conparas, quem Graecos rhetoras, quorum fecisti mentionem, nec omnino legisse adseveraverim.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 1:2)
qui inter Graecos poetas eminet opere quod a nuptiis Iovis et Iunonis incipiens universas historias quae mediis omnibus seculis usque ad aetatem ipsius Pisandri contigerunt in unam seriem coactas redegerit et unum ex diversis hiatibus temporum corpus effecerit, in quo opere inter historias ceteras interitus quoque Troiae in hunc modum relatus est, quae Maro fideliter interpretando fabricatus sibi est Iliacae urbis ruinam?
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 5:1)
Post Phaeacas rursus Ulixis navigationem usque ad Ithacam ex persona propria poeta describit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 10:3)
et addidit uno verso quod iam copiose poeta descripserat:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 11:3)
Post Africam quoque rursus poeta ex persona sua iter classis usque ad ipsam descripsit Italiam:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 12:1)
Ergo pro voto omnium feceris, si cum hoc coetu communicata velis quaecumque vestro noster poeta mutuatus est.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, III. 16:5)
Graius poeta equorum tantum meminit flagro animante currentium, licet dici non possit elegantius quam quod adiecit ὑψόσ’ ἀειρόμενοι, quo expressit quantum natura dare poterat impetum cursus.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 21:1)
Ait ergo divinus poeta ita proximum fuisse qui sequebatur, ut occuparet antecedentis vestigium antequam pulvis ei superfunderetur:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION