도구

도구

라틴어 문장 검색

eamque ἐπιγλωττίδα inter edendum bibendumque operire ac protegere τὴν τραχεῖαν ἀρτηρίαν, ne quid ex esca potuve incideret in illud quasi aestuantis animae iter, ac propterea nihil humoris influere in pulmonem ore ipso arteriae communito.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XV. 7:1)
Cum enim cibus non squalidus siccitate sed humoris temperie mollis ventri inferendus sit, necesse est eandem viam ambobus patere, ut cibus potu temperatus per stomachum in ventrem condatur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XV. 8:3)
Est et hoc de experientia notum quod qui sensim trahunt potum ventres habent humectiores humore qui paulatim sumptus est diutius permanente:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XV. 12:1)
si quis vero avidius hauserit, humor eodem impetu quo trahitur praeterit in vesicam, et sicciori cibo provenit tarda digestio.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XV. 12:2)
Quod autem Alcaeus poeta dixit et vulgo canitur, *Οἴνῳ πνεύμονα τέγγε, τὸ γὰρ ἄστρον περιτέλλεται, ideo dictum est quia pulmo revera gaudet humore, sed trahit quantum sibi aestimat necessarium.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XV. 13:1)
quod non contingeret, nisi ἀρτηρία via esset humoris.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XV. 17:2)
Nullius enim rei fit aliquando putredo, nisi calor humorque convenerint.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 17:2)
Pecudum autem putredo nihil aliud est nisi cum defluxio quaedam latens soliditatem carnis in humorem resolvit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 17:3)
Calor autem si temperatus sit et modicus, nutrit humores:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 18:1)
Ergo de corporibus enectis sol, ut maioris caloris, haurit humorem:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 18:3)
lunare lumen, in quo est non manifestius calor sed occultus tepor, magis diffundit humecta, et inde provenit iniecto tepore et aucto humore putredo.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 18:4)
Ergo nec luna propter summissiorem calorem diffundit humores:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 21:1)
Hoc quoque notum est quia, si quis diu sub luna somno se dederit, aegre excitatur et proximus fit insano, pondere pressus humoris qui in omne eius corpus diffusus atque dispersus est proprietate lunari:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 26:1)
Nam ligna quae luna vel iam plena vel adhuc crescente deiecta sunt inepta sunt fabricis, quasi emollita per humoris conceptionem.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 29:2)
Tunc et arbores aptius seres, maxime cum illa est super terram, quia ad incrementa stirpium necessarium est humoris alimentum.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 30:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION