라틴어 문장 검색

duo restant enim, quae bene tractata ab oratore admirabilem eloquentiam faciunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 37장 1:1)
Patris dictum sapiens temeritas fili comprobavit - hoc dichoreo tantus clamor contionis exci- tatus est, ut admirabile esset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 63장 3:5)
formae vero quaedam sunt orationis, in quibus ea concinnitas est ut sequatur numerus necessario.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 65장 2:1)
Hoc libello Cicero Catonis Uticensis, perfecti illius Stoici, admiratione adductus disciplinae Stoicae praecepta, quae homines ob severitatem admirabantur magis quam sequebantur, παράδοξα, quae Latini vocant admirabilia, orationis suae suavitate mollita probare populo et commendare sibi proposuit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Argumentum. 1:1)
quae quia sunt admirabilia contraque opinionem omnium [ab ipsis etiam παράδοξα appellantur], temptare volui possentne proferri in lucem [id est in forum] et ita dici, ut probarentur, an alia quaedam esset erudita, alia popularis oratio, eoque hos locos scripsi libentius, quod mihi ista παράδοξα quae appellant maxime videntur esse Socratica longeque verissima.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Argumentum. 6:1)
eius duae formae:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 3장 4:5)
Formas qui putat idem esse quod partis, confundit artem et similitudine quadam con- turbatus non satis acute quae sunt secernenda distinguit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 7장 1:7)
at formis et formarum velim.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 7장4)
itaque in oratoriis artibus quaestionis genere proposito, quot eius formae sint, subiungitur absolute.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 8장 2:1)
Perfecta est omnis argumentorum invenien- dorum praeceptio, ut, cum profectus sis a definitione, a partitione, a notatione, a coniugatis, a genere, a formis, a similitudine, a differentia, a contrariis, ab adiunctis, a consequentibus, ab antecedentibus, a repugnantibus, a causis, ab effectis, a comparatione maiorum minorum parium, nulla praeterea sedes argumenti quaerenda sit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 18장 5:8)
scribas Vc et V3 aetate librario ipsi aequales aut paulo recentiores fuisse litterarum formae docent (V2 subsecutum esse non uno loco apparet)) suntque non pauci loci ubi utrum V1 ipse an de duobus correctoribus alter correctionem fecerit discerni non possit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 머리말133)
) Inconstantiam quoque quam X praebet in formis maxumus-maximus, optinere-obtinere, dis-diis similibusque admittendis servandam putavi omninoque nonnisi certis in rebus ubi eum a scribendi ratione a Cicerone adhibita aberrare apertum erat ab eo recessi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 머리말309)
in- tellegi in GKRV 296,5 321,12 351,16 369,23 (-igi K2). denique intelligi 235,23 in solo K extat, in quo etiam reliquae huius verbi formae contra ceterorum codicum consensum saepe per i scribuntur (velut 242,22243,9 quinquies;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 머리말357)
sed 243,12 intelle- gentia). nonnumquam hae formae etiam in ceteros codices irrepserunt, velut intelligo 283,20 KRC 303,12 GVvet, intelligere 242,22 Vc.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 머리말358)
non autem certum loquendi usum Tullianum sed falsam scribendi rationem posteriore aetate natam hic subesse vel inde apparet, quod eadem constantia reliquorum casuum formae eae ea eorum eos eqs.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 머리말383)

SEARCH

MENU NAVIGATION