라틴어 문장 검색

sine ratione, sine pondere, sine mensura, sine alicuius commodi vel incommodi consideratione.
(DE AMICITIA, CAPUT IX. Amicitia puerilis. 1:3)
Sed affectus sine ratione motus bestialis est, ad quaeque illicita pronus;
(DE AMICITIA, CAPUT IX. Amicitia puerilis. 1:5)
Licet autem plerumque amicitiam affectus praeveniat, numquam tamen sequendus est, nisi eum et ratio ducat, et honestas temperet, et regat iustitia.
(DE AMICITIA, CAPUT IX. Amicitia puerilis. 1:7)
Eapropter primordia amicitiae spiritalis, primum intentionis habeant puritatem, rationis magisterium, temperantiae frenum;
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 1:1)
Amor autem aut ex natura, aut ex officio, aut ex ratione sola, aut ex solo affectu, aut ex utroque simul procedit.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 3:10)
Ex officio, quando ex ratione dati et accepti, quodam speciali affectu coniungimur.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 3:12)
Ex sola ratione, sicut inimicos, non ex spontanea mentis inclinatione, sed ex praecepti necessitate diligimus (Matth.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 3:13)
At cum stulto diu servare amicitiam quis non credat impossibile?
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:33)
Quod si impossibile fuerit, non statim amicitiam rumpendam, vel discindendam arbitror, sed ut quidam eleganter ait:
(DE AMICITIA, CAPUT XV. Qui idonei. Amicitia dissuenda, non rumpenda. 2:11)
Nec qualemcumque, sed quae de ratione simul et affectu procedit.
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 1:25)
Qui quidem et castus est ex ratione, et ex affectu dulcis.
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 1:26)
illos autem impossibile reperiri, qui honores, magistratus, imperia, potestates, opes amicitiae non anteponunt;
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:31)
Verum, si tibi praeferre quem diligis durum vel etiam impossibile iudicas;
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:41)
et secutos impetum, non rationem, sua tali correptione numquam prodesse, immo et obesse plurimum.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:27)
Simulatio, ut mihi videtur, deceptorius quidam consensus est, contra iudicium rationis, quam Terentius in persona Gnatonis satis eleganter expressit:
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION