라틴어 문장 검색

(6) Ulterius etiam hoc videtur de anima rationali, quia dicit Philosophus, quod intellectus noster est cum continuo et tempore.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 7:1)
(7) Item, dicit Philosophus, quod anima est instrumentum inteligentiae et quod intelligentia imprimit in eam et illuminat eam;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 8:1)
Similiter igitur erit in intelligentia et anima, quando intelligentia distat et imprimit in animam rationalem, secundum locum distans ab ea. Non enim philosophice dici potest, quod intelligentia veniat inferius, quia secundum Philosophum intelligentia in orbe est et numeratur ad numerum orbium vel ad numerum motuum orbis, et ipse orbis motus, sicut dicit Aristoteles, componitur ex intelligentia movente et circulo caelesti, qui movetur.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 8:13)
(10) Item, Boethius in V De consolatione philosophae loquitur de casu et fortuna, quae causantur ex duabus causis per se concurrentibus, sicut quando aliquis intendit suffodere thesaurum et postea alius in eodem loco intendit fodere sepulcrum, consequitur ex fortuna inventio thesauri, et sic fortuna causatur ex duabus causis per se concurrentibus, ut dicit Boethius;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 11:1)
(13) Ad dictum Gregorii dicendum est, quod ipse loquitur de fato, secundum quod a quibusdam philosophis et haereticis necessitatem rebus imponere dicebatur, secundum quod dicit poeta de Paride:
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 15:1)
Aegyptiorum enim philosophorum haec fuit opinio, quod intellectuales animae in stellis a deo deorum factae, terreno affectu, quo aliquando afficiuntur, gravantur et illa gravitate deprimuntur ad corpora generabilia et corruptibilia et eodem depuratae per cultum pietatis et iustitiae recipiuntur ad stellas compares.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 8:2)
ubi et exploditur philosophorum metempsychosis;
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 10장 1:3)
ut dicerent animas hominum pariter ac bestiarum esse communes, earumque summum praemium, si magnorum philosophorum animae in apes aut luscinias demigrarent;
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 10장 4:9)
Nostra sunt itaque quae in philosophorum litteris praestant:
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 11장 5:5)
Quod ideo frequentavit, ut scires hinc bonum illud philosophos transtulisse, quod summum asserunt.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 12장 4:16)
et quemadmodum nos munierit S. Moyses contra opiniones philosophorum de anima quorum varia placita referuntur:
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 25장 1:2)
Ideo in principio sanctus Moyses informavit nos atque instruxit de insufflatione animae, ut non laberemur opinionibus diversis philosophorum, qui sibi ipsi constare non possunt.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 25장 5:1)
Causa ergo vindictae addita facit, ut primum excludamus philosophorum quorumdam opiniones, qui negant Deum habere curam super homines:
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 26장 8:1)
Denique pro philosopho cantor, et in locum oratoris doctor artium ludicrarum accitur, et bibliothecis ritu in perpetuum clausis, organa fabricantur hydraulica, et lyrae ad speciem carpentorum ingentes, tibiaeque et histrionici gestus instrumenta non levia.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XIV, 6장 18:2)
Et quia Montius inter dilancinantium manus spiritum efflaturus, Epigonum et Eusebium, nec professionem nec dignitatem ostendens, aliquotiens increpabat, aequisoni his magna quaerebantur industria, et nequid intepesceret, Epigonus e Cilicia philosophus ducitur, et Eusebius ab Emissa Pittacas cognomento, concitatus orator, cum quaestor non hos sed tribunos fabricarum insimulasset, promittentes armorum, si novae res agitari coepissent.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XIV, 7장 17:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION