라틴어 문장 검색

" Indignatio circumstantium ad tam inhumanum responsum exorta erat ;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 140:1)
quidam non habent iram in potestate et illos ad temeraria verba quaelibet indignatio effert ;
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 61:5)
Magnum crimen secum adfert indignatio.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 346)
Sed haec desperatio et perditio penes vos in causa gloriae et famae vexillum virtutis extollunt.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 50장 3:8)
Quanta autem reatitudinis culpa teneantur obstricti hi, qui idolatriarum perniciosissimam superstitionem colentes amplectuntur, eorum, quos colunt, exempla perditionis insinuant;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. X. 1:8)
ne forte nos tempore aliquo carnis inlecebris seruientes, minusque Dei iudicium formidantes, repentina eius ira corripiat, et uel temporalibus damnis iuste saeuiens affligat, uel ad perpetuam perditionem districtius examinans tollat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXIII [XXV]. 3:13)
in quorum uicinia, inquit, heu misero mihi locum despicio aeternae perditionis esse praeparatum.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XIV. 1:3)
uidit etiam suum infelix inter tales carcerem, quo miserabilius ipse desperata salute periret, sed uiuentibus, qui haec cognouissent, causam salutis sua perditione relinqueret.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XIV. 1:12)
"Pecunia tua tecum sit in perditionem, quoniam donum Dei existimasti per pecuniam possideri;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 9:11)
nec raptis aut spes de se melior aut indignatio est minor.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 107:1)
nec domi tantum indignationes continebant, sed congregabantur undique ad T. Tatium regem Sabinorum, et legationes eo, quod maximum Tatii nomen in iis regionibus erat, conveniebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 111:3)
adeo tumultuose excepta est clamoribus undique et indignatione patrum, si, quod imperio consulari exsequendum esset, invidiam eius consules ad senatum reicerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 294:2)
proficiscentibus deinde indignatio oborta se ut consceleratos contaminatosque ab ludis, festis diebus, coetu quodam modo hominum deorumque abactos esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 406:4)
at imperitae multitudini nunc indignatio, nunc pudor pectora versare et ab intestinis avertere malis;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 497:2)
haec ira indignatioque ferocem animum ad vexandum saevo imperio exercitum stimulabat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 643:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION