라틴어 문장 검색

"Mantuanus Maro nonne apertius, proximius, verius ' principio ' ait ' caelum ac terras ' et cetera mundi membra ' spiritus intus alit et infusa mens agitat, inde hominum pecudumque genus' et quicquid aliud animalium?"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 19장 1:3)
"Isti igitur spiritus, posteaquam simplicitatem substantiae suae onusti et inmersi vitiis perdiderunt, ad solacium calamitatis suae non desinunt perditi iam perdere et depravati errorem pravitatis infundere et alienati a deo inductis pravis religionibus a deo segregare."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 26장 1:19)
"illis adspirantibus et infundentibus praestigias edunt, vel quae non sunt videri, vel quae sunt non videri."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 26장 1:22)
"vult enim esse substantiam inter mortalem inmortalemque, id est inter corpus et spiritum mediam, terreni ponderis et caelestis levitatis admixtione concretam, ex qua monet etiam nos amorem informari et inlabi pectoribus humanis et sensum movere et adfectus fingere et ardorem cupiditatis infundere."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 26장 1:28)
"Ubique non tantum nobis proximus, sed infusus est."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 32장 1:28)
falsi triumphi, plures consulatus, genera etiam falsa et ad plebem transitiones, cum homines humiliores in alienum eiusdem nominis infunderentur genus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 16장 1:5)
Motus erat is, quem et C. Iulius in perpetuum notavit, cum ex eo in utramque partem toto corpore vacillante quaesivit quis loqueretur e luntre, et Cn.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 60장3)
qui iam pridem premuntur, qui numquam emergunt, qui partim inertia, partim male gerendo negotio, partim etiam sumptibus in vetere aere alieno vacillant, qui vadimoniis, iudiciis, proscriptione bonorum defetigati permulti et ex urbe et ex agris se in illa castra conferre dicuntur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATIONES IN CATILINAM, ORATIO IN L. CATILINAM SECVNDA 21:2)
alii cum eas voluptates, quae ad amicos pertinerent, negarent esse per se ipsas tam expetendas, quam nostras expeteremus, quo loco videtur quibusdam stabilitas amicitiae vacillare, tuentur tamen eum locum seque facile, ut mihi videtur, expediunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER PRIMUS 86:2)
quo modo porro deus iste, si nihil esset nisi animus, aut infixus aut infusus esset in mundo?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 28:2)
sed et ille reprehensus a multis est, nec vos exitum reperitis, totaque res vacillat et claudicat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 107:6)
Iustitia vacillat vel iacet potius omnesque eae virtutes, quae in communitate cernuntur et in societate generis humani.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 153:7)
Qui ita responderit, ut intellegere possemus nihil ex illius animo, quod semel esset infusum, umquam effluere potuisse;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 300:2)
ita audire vel eum, unde discas, vel eum, cui respondendum sit, ut illi non infundere in auris tuas orationem, sed in animo videantur inscribere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 355:5)
Urbs illa praeclara, quam ait Timaeus Graecarum maxumam, omnium autem esse pulcherrimam, arx visenda, portus usque in sinus oppidi et ad urbis crepidines infusi, viae latae, porticus, templa, muri nihilo magis efficiebant, Dionysio tenente ut esset illa res publica;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 62:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION