도구

도구

라틴어 문장 검색

ac fuit cum mihi quoque initium requiescendi atque animum ad utriusque nostrum praeclara studia referendi fore iustum et prope ab omnibus concessum arbitrarer, si infinitus forensium rerum labor et ambitionis occupatio decursu honorum, etiam aetatis flexu constitisset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 1:2)
Quis musicis, quis huic studio litterarum, quod profitentur ei, qui grammatici vocantur, penitus se dedit, quin omnem illarum artium paene infinitam vim et materiem scientia et cognitione comprehenderit?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 10:3)
Quid enim quis aliud in maxima discentium multitudine, summa magistrorum copia, praestantissimis hominum ingeniis, infinita causarum varietate, amplissimis eloquentiae propositis praemiis esse causae putet, nisi rei quandam incredibilem magnitudinem ac difficultatem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 16:3)
Sed quia non dubito quin hoc plerisque immensum infinitumque videatur, et quod Graecos homines non solum ingenio et doctrina, sed etiam otio studioque abundantis partitionem iam quandam artium fecisse video neque in universo genere singulos elaborasse, sed seposuisse a ceteris dictionibus eam partem dicendi, quae in forensibus disceptationibus iudiciorum aut deliberationum versaretur, et id unum genus oratori reliquisse;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 22:1)
Quid enim est aut tam admirabile, quam ex infinita multitudine hominum exsistere unum, qui id, quod omnibus natura sit datum, vel solus vel cum perpaucis facere possit?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 31:1)
Sin cuipiam nimis infinitum videtur, quod ita posui "quacumque de re," licet hinc quantum cuique videbitur circumcidat atque amputet, tamen illud tenebo, si, quae ceteris in artibus atque studiis sita sunt, orator ignoret tantumque ea teneat, quae sint in disceptationibus atque usu forensi, tamen his de rebus ipsis si sit ei dicendum, cum cognoverit ab eis, qui tenent, quae sint in quaque re, multo oratorem melius quam ipsos illos, quorum eae sint artes, esse dicturum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 65:1)
deinde esse omnem orationem aut de infinitae rei quaestione sine designatione personarum et temporum aut de re certis in personis ac temporibus locata;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 138:1)
et docemur non infinitis concertationumque plenis disputationibus, sed auctoritate nutuque legum domitas habere libidines, coercere omnis cupiditates, nostra tueri, ab alienis mentis, oculos, manus abstinere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 194:1)
equidem vobis, quoniam ita voluistis, fontis, unde hauriretis, atque itinera ipsa ita putavi esse demonstranda, non ut ipse dux essem, quod et infinitum est et non necessarium, sed ut commonstrarem tantum viam et, ut fieri solet, digitum ad fontis intenderem.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 203:2)
duo prima genera quaestionum esse, in quibus eloquentia versaretur, unum infinitum, alterum certum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 41:3)
Infinitum mihi videbatur id dicere, in quo aliquid generatim quaereretur, hoc modo:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 42:1)
Atque in hoc genere illa quoque est infinita silva, quod oratori plerique, ut etiam Crassus ostendit, duo genera ad dicendum dederunt:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 65:1)
alterum, quod appellant omnes fere scriptores, explicat nemo, infinitam generis sine tempore et sine persona quaestionem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 65:3)
denique ei, qui profitetur esse suum non solum de eis controversiis, quae temporibus et personis notatae sunt, hoc est, de omnibus forensibus, sed etiam de generum infinitis quaestionibus dicere, nullum potest esse genus orationis, quod sit exceptum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 66:3)
quaestionem autem rem positam in infinita dubitatione;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 78:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION