라틴어 문장 검색

Nam sicut totum hostium cardinem sequitur ut, quo cardo vertitur, versetur et ipsum, seu introrsum seu extrorsum flectatur, sic et universus municipalium grex vulgarium vertitur et revertitur, movetur et pausat secundum quod istud, quod quidem vere paterfamilias esse videtur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 167:2)
hoc nempe videtur esse id de quo loquimur vulgare.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 168:3)
3. Et hinc est quod in regiis omnibus conversantes semper illustri vulgari locuntur;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 169:1)
Nam sicut quoddam vulgare est invenire quod proprium est Cremone, sic quoddam est invenire quod proprium est Lombardie;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 173:2)
Et sicut illud cremonense ac illud lombardum et tertium semilatium dicitur, sic istud, quod totius Ytalie est, latium vulgare vocatur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 173:5)
Hoc enim usi sunt doctores illustres qui lingua vulgari poetati sunt in Ytalia, ut Siculi, Apuli, Tusci, Romandioli, Lombardi et utriusque Marchie viri.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 173:6)
2. Et quia intentio nostra, ut polliciti sumus in principio huius operis, est doctrinam de vulgari eloquentia tradere, ab ipso tanquam ab excellentissimo incipientes, quos putamus ipso dignos uti, et propter quid, et quomodo, nec non ubi, et quando, et ad quos ipsum dirigendum sit, in inmediatis libris tractabimus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 174:1)
3. Quibus illuminatis, inferiora vulgaria illuminare curabimus, gradatim descendentes ad illud quod unius solius familie proprium est.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 175:1)
1. Sollicitantes iterum celeritatem ingenii nostri et ad calamum frugi operis redeuntes, ante omnia confitemur latium vulgare illustre tam prosayce quam metrice decere proferri.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 2:1)
2. Queramus igitur prius, utrum omnes versificantes vulgariter debeant illud uti.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 3:1)
quare, cum nullum sit tam grandis exornationis quam vulgare illustre, videtur quod quisquis versificator debeat ipsum uti.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 3:3)
Et sic non omnibus versificantibus optima loquela conveniet, cum plerique sine scientia et ingenio versificentur, et per consequens nec optimum vulgare.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 9:4)
Unde cum sententia versificantium semper verbis discretive mixta remaneat, si non fuerit optima, optimo sociata vulgari non melior sed deterior apparebit, quemadmodum turpis mulier si auro vel serico vestiatur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 11:5)
1. Postquam non omnes versificantes, sed tantum excellentissimos illustre uti vulgare debere astruximus, consequens est astruere, utrum omnia ipso tractanda sint aut non;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 13:1)
Unde cum hoc quod dicimus illustre sit optimum aliorum vulgarium, consequens est ut sola optima digna sint ipso tractari, que quidem tractandorum dignissima nuncupamus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 17:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION