-
modo subdolis salutationibus pasci, modo crepantes adulationum bullas ut recognoscens libenter audire, modo serica et gemmas et pretiosa quaeque trapezitarum involucra rimari et quasi mercaturus inspicere prensare, depretiari 2 devolvere, et inter agendum multum de legibus, de temporibus, de senatu, de principe queri, quod se non prius quam discuterent ulciscerentur.
- (시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Vincentio suo salutem 8:2)
-
nam inter ista discesseram). procedit noster ad curiam paulo ante detonsus pumicatusque, cum accusatores semipullati atque concreti nuntios a decemviris opperirentur et ab industria squalidi praeripuissent reo debitam miserationem sub invidia sordidatorum.
- (시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Vincentio suo salutem 9:2)
-
Si non de mendacio erubescit adulatio eiusmodi hominem deum appellans, timeat saltim de infausto.
- (테르툴리아누스, Apologeticum, 34장 3:2)
-
Quia ab infantia mea creuit mecum miseratio, et de utero matris meae egressa est mecum.
- (베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. I. 4:7)
-
Flectamus omnes genua, et Deum omnipotentem, uiuum, ac uerum in commune deprecemur, ut nos ab hoste superbo ac feroce sua miseratione defendat;
- (베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. II.5)
-
ut vero iam equitum clamor exire iubentium instabat, iam fragor tectorum quae diruebantur ultimis urbis partibus audiebatur, pulvisque ex distantibus locis ortus velut nube inducta omnia impleverat, raptim quibus quisque poterat elatis, cum larem ac penates tectaque in quibus natus quisque educatusque esset relinquentes exirent, iam continens agmen migrantium impleverat vias, et conspectus aliorum mutua miseratione integrabat lacrimas, vocesque etiam miserabiles exaudiebantur mulierum praecipue, cum obsessa ab armatis templa augusta praeterirent ac velut captos relinquerent deos.
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 310:1)
-
inde primum miseratio sui, deinde indignitas atque ex ea ira animos cepit:
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 486:1)
-
quibus laceratus iuvenis cum se in publicum proripuisset, libidinem crudelitatemque conquerens feneratoris, ingens vis hominum cum aetatis miseratione atque indignitate iniuriae accensa, tum suae condicionis liberumque suorum respectu, in forum atque inde agmine facto ad curiam concurrit;
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 395:1)
-
id tantam inter ipsos, qui paulo ante eos exsecrantes dedendos lacerandosque censuerant, miserationem fecit, ut suae quisque condicionis oblitus ab illa deformatione tantae maiestatis velut ab nefando spectaculo averteret oculos.
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 72:2)
-
quod ubi est Capuam nuntiatum, evicit miseratio iusta sociorum superbiam ingenitam Campanis.
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 79:1)
-
quae ubi dixit, tanta simul admiratio miseratioque viri incessit homines ut modo vix crederent eundem esse Sp.
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 115:1)
-
referre in tanto rege piget superbam mutationem vestis et desideratas humi iacentium adulationes, etiam victis Macedonibus graves, nedum victoribus, et foeda supplicia et inter vinum et epulas caedes amicorum et vanitatem ementiendae stirpis.
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 258:1)
-
- haec taliaque cum ad invidiam consulis miserationemque Siculorum dicerentur, mitius tamen decreverunt patres:
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 453:1)
-
conveniens oratio tam humili adulationi fuit, non culpam purgantium, sed transferentium initium culpae in Hannibalem potentiaeque eius fautores.
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 213:1)
-
pars altera regiae adulationis erat;
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 316:1)