라틴어 문장 검색

Mox nec verba quidem nec equae sonus ille videtur, sed simulantis equam, parvoque in tempore certos edidit hinnitus et bracchia movit in herbas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 53:2)
Simulat Iove natus abire, mox redit, et versa pariter cum voce figura "rustice, vidisti siquas hoc limite" dixit "ire boves, fer opem furtoque silentia deme:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 57:12)
simulaverat artem ingenio natura suo;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 20:3)
Nec nubes ante removit, quam simulavit anum posuitque ad tempora canos sulcavitque cutem rugis et curva trementi membra tulit passu;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 30:2)
Salmacis extimuit loca que haec tibi libera trado, hospes ait, simulatque gradu discedere verso, tunc quoque respiciens, fruticumque recondita silva delituit, flexuque genu submisit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 32:6)
Pallas anum simulat falsosque in tempora canos addit et infirmos, baculo quos sustinet, artus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 4:1)
at sibi dat clipeum, dat acutae cuspidis hastam, dat galeam capiti, defenditur aegide pectus, percussamque sua simulat de cuspide terram edere cum bacis fetum canentis olivae mirarique deos:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 8:5)
Concita per silvas turba comitante suarum terribilis Procne furiisque agitata doloris, Bacche, tuas simulat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 47:5)
Miratur et haurit pectore Pygmalion simulati corporis ignes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 32:6)
inque puellari corpus candore ruborem traxerat, haud aliter, quam cum super atria velum candida purpureum simulatas inficit umbras.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 56:12)
Phoebus anum simulat praereptaque gaudia sumit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 38:7)
Si simulasse vocas crimen, simulavimus ambo;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 26:2)
Proxima Phaeacum felicibus obsita pomis rura petunt, Epiros ab his regnataque vati Buthrotos Phrygio simulataque Troia tenetur.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 67:1)
aërium Manichacus ait sine corpore vero pervolitasse Deum, mendax phantasma cavamque corporis effigiem, nil contrectabile habentem, ac primum specta an deceat quidquam simulatum adsignare Deo, cuius mera gloria falsi nil recipit, membris hic se fallacibus aptans fingeret esse hominem ventosa subdolus arte, mentitus totiens, cum diceret
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3314)
Tuscis namque ille puellis primus adhinnivit simulato numine moechus.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권40)

SEARCH

MENU NAVIGATION