라틴어 문장 검색

Contra quos Hugo filius Hlotharii regis arma sumens inconsulte non mediocrem eis intulit audatiam.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXVIIII 7:4)
Gozlinus vero abba et exercitus qui cum eo erat statuunt Nortmannos bellum inferre.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXX 13:1)
sed propter loci incommoditatem nil eis damni intulit.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXC 42:6)
incendio illatam, quo margines foliorum adusti sunt, quamquam textus integer permansit.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, PRAEFATIO 1:5)
Rorik Nordmannus, frater iam dicti Herioldi iunioris, qui prius a Lothario dehonestatus fugit, Dorestatum repetit, multa mala Christianis fraudulenter intulit.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 68:7)
Nordmanni cum reliquis multis malis, quae Christianis intulerunt undique, aecclesiam sancti Martini Turonis civitatis episcopi, ubi pausatio illius est, igni succenderunt.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 72:2)
Ludewicus filius Lotharii imperatoris senior Italiam et Beneventaniam consedit, qui multas iniurias Nicolao papae intulit et non Mauros de Beneventania expulit.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 87:10)
Sed in sequenti anno semper vagus, insidians, iterum Romam rediens, Adriano pontifici comminationes inferens et idcirco ab omni sinodo Romana excommunicatus incerto vitam pertinacem et inproviso periculose amisit.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 89:7)
Pagani quoque tunc totam pene Hiberniam vastantes cum spoliis multis sunt reversi et per aquosa loca Franciae atque Galliae humano generi multas miserias intulerunt.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 91:2)
Ibique rationabiliter cunctis dispositis, venit ad regem quidam clericus orbus, filius Karoli fratris sui, regis Galliae, quem ipse pater luminibus privari iussit et postea in monasterium retrudi, promittens inferre peiora, presidium petens.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 93:10)
Ira iouem mouit, regem dedit, intulit ydrum.
(ANONYMUS NEVELETI, De ranis a Ioue querentibus regem 24:7)
Intuli me eumque accubantum exiguo admodum grabatulo et commodum cenare incipientem invenio:
(아풀레이우스, 변신, 1권 20:20)
Sic attonitus, immo vero cruciabili desiderio stupidus, nullo quidem initio vel omnino vestigio cupidinis meae reperto cuncta circumibam tamen, dum luxum nepotalem simulantiaostiatim singula pererro, repente me nescius forum cupidinis intuli;
(아풀레이우스, 변신, 2권 2:1)
Iam illatis luminibus epularis sermo percrebruit, iam risus affluens et ioci liberales et cavillus hinc inde;
(아풀레이우스, 변신, 2권 19:5)
Nec mora, cum ritu Graeciensi ignis et rota, tum omne flagrorum genus inferuntur Augetur oppido, immo duplicatur mihi maestitia quod integro saltem mori non licuerit.
(아풀레이우스, 변신, 3권 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION