도구

도구

라틴어 문장 검색

Aspice convexo nutantem pondere mundum, terrasque tractusque maris caelumque profundum!
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA IV.28)
vellere coepi et pressare manu lentissima bracchia, nutans, distorquens oculos, ut me eriperet.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Quantas ab importuni hominis loquacitate habuerit molestias. 1:33)
et nuta animalia mellis illum inimitabilem humanae rationi saporem vario florum ac sucorum genere perficiunt:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 338:1)
cum interim et hic frequenter suis viribus ipse prosternitur, et illum vehementis impetus excipit adversarii mollis articulus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 174:2)
At me fortuna id agentem diebus ac noctibus festinantemque metu meae mortalitatis ita subito prostravit, ut laboris mei fructus ad neminem minus quam ad me pertineret.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 3:1)
Non enim subito inpulsi ac prostrati sumus;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 3, letter 26 4:2)
Hic commovetur quidem, non tamen transit, sed suo loco nutat;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 4, letter 35 4:8)
Cum adveheretur nuper inter custodias quidam ad matutinum spectaculum missus, tamquam somno premente nutaret, caput usque eo demisit, donec radiis insereret, et tamdiu se in sedili suo tenuit, donec cervicem circumactu rotae frangeret.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 8, letter 70 23:1)
Multi inveniuntur qui ignem inferant urbibus, qui inexpugnabilia saeculis et per aliquot aetates tuta prosternant, qui aequum arcibus aggerem attollant et muros in miram altitudinem eductos arietibus ac machinis quassent.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 94 61:1)
Quorum silvae in tectis domuum ac fastigiis nutant, inde ortis radicibus quo inprobe cacumina egissent ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 122 8:3)
stetere vittae, mollis horrescit coma, anhela corda murmure incluso fremunt, incerta nutant lumina et versi retro torquentur oculi, rursus immoti rigent.
(세네카, 아가멤논 13:2)
dum vindicant inexplorata pro certis flectique non minus existimant turpe quam vinci et perpetua credunt, quae in summum perducta maxime nutant, ingentia super se ac suos regna fregerunt ;
(세네카, 행복론, Liber VI 146:1)
Nam et hostium adventus eos prosternit, quos inopinantis occupavit ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 22:4)
Non singula vitia ratio sed pariter omnia prosternit;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 93:2)
non excepit hic omnia prosternens casus, et in quos tot animi bona, tot ornamenta publice privatimque congesta erant ?
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 84:10)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION