라틴어 문장 검색

Hannibal nec temere credendo nec aspernando, ne repudiati aperte hostes fierent, benigne cum respondisset, obsidibus quos dabant acceptis et commeatu quem in viam ipsi detulerant usus, nequaquam ut inter pacatos composite agmine duces eorum sequitur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 350:1)
cum satisfacere nollent, bellum his indictum est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXI Periocha4)
ita contio dimissa fatentium iure ac merito sese increpitos, neque illo die virum quemquam in acie Romana fuisse praeter unum ducem, cui aut morte satisfaciendum aut egregia victoria esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 208:1)
perfugas et , quos inquirendo vestigare potuerint, reddidisse et de ea re missuros legatos Romam qui senatui satisfacerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 201:1)
tamen quia ab satisfaciendi quoque cura imperata enixe facere videt, ex praesenti eos potius quam ex praeterito aestimat habitu et ea ipsa facilitate veniae animos eorum in posterum conciliat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 165:1)
id ei non debere impune esse, si satisfacere Carthaginienses populo Romano vellent nihil eorum sua voluntate nec publico consilio factum esse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 584:1)
amicitiam renuntiatam videri, cum legatis totiens repetentibus res nec reddi nec satisfieri aequum censuissent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 37:1)
his territi, prius ab Rhodo et Athenis legationibus excitis, ut per auctoritatem earum civitatium suae preces nuper repudiatae faciliorem aditum ad senatum haberent, principes gentis ad temptandam spem ultimam Romam miserunt, nihil, ne bellum haberent, priusquam paene in conspectu hostis erat, praemeditati.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 35:1)
ceterum alia excusanti iuveni, alia recipienti futura ita, ut maxime vellet senatus, responderi placuit nihil patrem eius neque rectius nec magis quod ex voluntate senatus esset fecisse, quam quod, utcumque ea gesta essent, per Demetrium filium satisfieri voluisset Romanis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 562:2)
pro his iniuriis satisfieri senatum aequum censere, reddique sibi res sociisque suis quas contra ius foederis habeat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 258:1)
patres, quod bonum faustum felixque populo Romano esset, centuriatis comitiis primo quoque die ferre ad populum consules iusserunt ut quod Perseus Philippi filius, Macedonum rex, adversus foedus cum patre Philippo ictum et secum post mortem eius renovatum sociis populi Romani arma intulisset, agros vastasset urbesque occupasset, quodque belli parandi adversus populum Romanum consilia inisset, arma milites classem eius rei causa comparasset, ut, nisi de iis rebus satisfecisset, bellum cum eo iniretur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 322:1)
cui Macedonia obvenisset, ut is regem Persea quique eius sectam secuti essent, nisi populo Romano satisfecissent, bello persequeretur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 325:2)
si impetrari a senatu posset, ut ii revocentur, regem de iniuriis, si quas sociis factas quererentur, arbitratu senatus satisfacturum esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 377:1)
ad eum, si satisfacere in animo esset, mitteret legatos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 380:1)
sed constantia principum docentium cladibus Philippi Antiochique, quanta esset vis et fortuna imperii Romani, victa tandem multitudo et, ut tolleretur regia societas decrevit, et eos, qui auctores paciscendae amicitiae fuerant, ad satisfaciendum legatis Chalcidem misit fideique legatorum commendari civitatem iussit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 467:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION