라틴어 문장 검색

Ad utrumque sexum, non solum ad vas infirmius, noster sermo diligitur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 3:17)
"Corbulo vix ferret tot vasa ingentia, tot res inpositas capiti, quas recto vertice portat servulus infelix et cursu ventilat ignem, scinduntur tunicae sartae modo, longa coruscat serraco veniente abies, atque altera pinum plaustra vehunt;"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III101)
"quod spatium tectis sublimibus unde cerebrum testa ferit, quotiens rimosa et curta fenestris vasa cadant, quanto percussum pondere signent et laedant silicem, possis ignavus haberi et subiti casus inprovidus, ad cenam si intestatus eas:"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III108)
Ut spectet ludos, conducit Ogulnia vestem, conducit comites sellam cervical amicas nutricem et flavam cui det mandata puellam, haec tamen argenti superest quodcumque paterni levibus athletis et vasa novissima donat;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI177)
his violare cibos sacraeque adsistere mensae permittunt, et vasa iubent frangenda lavari, cum colocyntha bibit vel cum barbata chelidon.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI182)
siccus petasunculus et vas pelamydum aut veteres, Maurorum epimenia, bulbi, aut vinum Tiberi devectum, quinque lagonae.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII54)
huius qui trahitur praetextam sumere mavis, an Fidenarum Gabiorumque esse potestas et de mensura ius dicere, vasa minora frangere pannosus vacuis aedilis Vlubris?
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X42)
nona aetas agitur peioraque saecula ferri temporibus, quorum sceleri non invenit ipsa nomen et a nullo posuit natura metallo.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII13)
"hic leve argentum, vasa aspera tergeat alter"
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV19)
nam procul haec dubio nobis simulacra gerunturAE nunc igitur quoniam quassatis undique vasis diffluere umorem et laticem discedere cernis, et nebula ac fumus quoniam discedit in auras, crede animam quoque diffundi multoque perire ocius et citius dissolvi in corpora prima, cum semel ex hominis membris ablata recessit;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 11:5)
quippe etenim corpus, quod vas quasi constitit eius, cum cohibere nequit conquassatum ex aliqua re ac rarefactum detracto sanguine venis, aëre qui credas posse hanc cohiberier ullo, corpore qui nostro rarus magis incohibens sit?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 11:6)
Et quoniam mens est hominis pars una locoque fixa manet certo, vel ut aures atque oculi sunt atque alii sensus qui vitam cumque gubernant, et vel uti manus atque oculus naresve seorsum secreta ab nobis nequeunt sentire neque esse, sed tamen in parvo lincuntur tempore tali, sic animus per se non quit sine corpore et ipso esse homine, illius quasi quod vas esse videtur, sive aliud quid vis potius coniunctius ei fingere, quandoquidem conexu corpus adhaeret.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 14:1)
quod si posset enim, multo prius ipsa animi vis in capite aut umeris aut imis calcibus esse posset et innasci quavis in parte soleret, tandem in eodem homine atque in eodem vase manere.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 20:6)
nam [si] grata fuit tibi vita ante acta priorque et non omnia pertusum congesta quasi in vas commoda perfluxere atque ingrata interiere;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 25:5)
deinde animi ingratam naturam pascere semper atque explere bonis rebus satiareque numquam, quod faciunt nobis annorum tempora, circum cum redeunt fetusque ferunt variosque lepores, nec tamen explemur vitai fructibus umquam, hoc, ut opinor, id est, aevo florente puellas quod memorant laticem pertusum congerere in vas, quod tamen expleri nulla ratione potestur.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 26:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION