도구

도구

라틴어 문장 검색

nec tenet omnia paulatim tabescere et ire ad capulum spatio aetatis defessa vetusto.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 26:10)
an metuit conclusa manere in corpore putri et domus aetatis spatio ne fessa vetusto obruat?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 19:13)
Dicere porro hominum causa voluisse parare praeclaram mundi naturam proptereaque adlaudabile opus divom laudare decere aeternumque putare atque inmortale futurum, nec fas esse, deum quod sit ratione vetusta gentibus humanis fundatum perpetuo aevo, sollicitare suis ulla vi ex sedibus umquam nec verbis vexare et ab imo evertere summa, cetera de genere hoc adfingere et addere, Memmi, desiperest.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 5:7)
sed quia finem aliquam pariendi debet habere, destitit, ut mulier spatio defessa vetusto.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 30:2)
et partim mutant cum tempestatibus una raucisonos cantus, cornicum ut saecla vetusta corvorumque gregis ubi aquam dicuntur et imbris poscere et inter dum ventos aurasque vocare.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 36:19)
sed ex his causis, quae de origine huius festi relatae sunt, apparet Saturnalia vetustiora esse urbe Romana, adeo ut ante Romam in Graecia hoc sollemne coepisse L. Accius in Annalibus suis referat his versibus:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 36:3)
Nam post urbem captam cum sedatus esset Gallicus motus, res publica vero esset ad tenue deducta, finitimi oportunitatem invadendi Romani nominis aucupati praefecerunt sibi Postumium Livium Fidenatium dictatorem, qui mandatis ad senatum missis postulavit ut, si vellent reliquias suae civitatis manere, matres familiae sibi et virgines dederentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 37:1)
Annum quoque vetustissimi Graecorum λυκάβαντα appellabant, τὸν ἀπὸ τοῦ λύκου, id est sole, βαινόμενον καὶ μετρούμενον.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 39:2)
Eodem versu non omittendum puto cur saxo vetusto dixerit exstructum templum.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 6:1)
Et de vetustissimo Romanorum more et de occultissimis sacris vox ista prolata est.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IX. 1:2)
et ideo vetusta persequentibus quicquid de hoc putatur innotuit.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IX. 4:2)
Nam repperi in libro quinto Rerum reconditarum Sammonici Sereni utrumque carmen, quod ille se in cuiusdam Furii vetustissimo libro repperisse professus est.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IX. 6:2)
Refero enim pontificis vetustissimam coenam quae scripta est in indice quarto Metelli illius pontificis maximi in haec verba:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIII. 10:2)
Nec vetustissima tacuit, quin et ipsa notitiae nostrae auctoris sui imitator ingereret:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIV. 16:1)
Post haec Carminii verba longum fiat, si velim percensere quam multis in locis Graecorum vetustissimi aeris sonos tamquam rem validissimam adhibere soliti sunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 14:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION