도구

도구

라틴어 문장 검색

consule barbati deliramenta Platonis, consule et hircosus Cynicus quos somniat et quos texit Aristoteles torta vertigine nervos, hos omnes quamvis anceps labyrinthus et error circumflexus agat, quamvis promittere et ipsi gallinam soleant aut gallum, clinicus ut se dignetur praestare deus morientibus aequum, cum ventum tamen ad normam rationis et artis, turbidulos sensus et litigiosa fragosis argumenta modis concludunt numen in unum, cuius ad arbitrium sphera mobilis atque rotunda volvatur, serventque suos vaga sidera cursus, non recipit natura hominis, modo quadrupes ille non sit, et erecto spectet caelestia vultu, non recipit neget ut regimen pollere supremum, istud et ipse Numae tacitus sibi sensit haruspex, semifer et Scottus sentit, cane milite peior, sed nos qui Dominum libris et corpore iam bis vidimus, ante fide, mox carne et sanguine 1 coram, quique voluminibus vatum cruce teste probatis rimantes digitos costarum in vulnera cruda mersimus, et manuum visu dubitante lacunas scrutati aeternum regem cognovimus Iesum, abiurare Deo titulum nomenque paternum credimus esse nefas, qui regem protulit ex se, non regem populi Parthorum aut Romulidarum, sed regem summae et mediae rationis et imae, atque ideo rerum dominum et super omnia regem, carnis habet medium, summum Patris, et Stygis imum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 371)
stultum est sic credere sacrum, sanguine balantis summos contingere postes, lascivire choris, similaginis azymon esse, cum fermentati turgescant crimine mores, non sapis, inprudens, nostrum te effingere pascha, legis et antiquae praeductis pingere sulcis omne sacramentum retinet quod passio vera, passio, quae nostram defendit sanguine frontem corporeamque domum signato conlinit ore?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3114)
Abrahae genus est verum, cui sanguis in ore creditus inscriptusque rubet, cui visus in orbe haud dubitante fide Deus est, Deus ex Patre verus.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3116)
ille Deum vidit, visum mox credidit:
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3117)
si gens surda negat sibi tot praeconia de te, tam multas rerum voces elementaque tantae nuntia laetitiae stolidas intrare per aures, audiat insanum bacchantis energima monstri, quod rabidus clamat capta inter viscera daemon, et credat miseranda suis.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3126)
inconperta ortus novitas iubet ut Deus esse credatur Christus sic conditus, innuba virgo nubit spiritui, vitium nec sentit amoris, pubertas signata manet;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3184)
plaeetne credere et angelicis aurem reserare loquellis?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3189)
ipsa coruscantis monitum sacra virgo ministri credidit atque ideo concepit credula Christum;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3190)
vel, si concretus liquidam de sidere vocem non capit auditus, mulier quid coniuge praegnans clamet anus credens et tandem sobrius audi.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3192)
quinque in deserto panes iubet et duo pisces adponi in pastum populis, qui forte magistrum non revocante fame stipabant undique saeptum, inmemoresque cibi vicos, castella, macellum, oppida, mercatus et conciliabula et urbes respuerant, largo contenti dogmate vesci, multa virum strato fervent convivia faeno, centenos simul accubitus iniere sodales, seque per innumeras infundunt agmina mensas, pisciculis - iam crede Deum - saturanda duobus et paucis crescente cibo per fragmina crustis.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3235)
aut ille est presso modulamine parcus, aut tumidum largo sublimat flamine bombum, aut raucos frangit modulos, aut lene susurrat, aut exile trahens sonitus producit acutos, aut murmur tenerum sublidit voce minuta, haec cum te videas mortali in corpore posse, cur non aeternum potuisse infundere credas qualem animam voluit?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3276)
Deus hoc, mihi credite, non est.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3292)
factum mihi credere sat sit.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3296)
vitandus tamen error erit, ne traduce carnis transfundi in subolem credatur fons animarum sanguinis exemplo, cui texta propagine vena est.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3299)
quod si non credo, fefellit, si natura Dei quae sit, Manichaee, requiris, omne quod est, verum est.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3322)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION