라틴어 문장 검색

Cotta, qui se valde dilatandis litteris a similitudine Graecae locutionis abstraxerat sonabatque contrarium Catulo, subagreste quiddam planeque subrusticum, alia quidem quasi inculta et silvestri via ad eandem laudem pervenerat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 74장 2:4)
Reliqui sunt, qui mortui sint, L. Torquatus, quem tu non tam cito rhetorem dixisses, etsi non deerat oratio, quam, ut Graeci dicunt, πολιτικόν. Erant in eo plurimae litterae nec eae vulgares, sed interiores quaedam et reconditae, divina memoria, summa verborum et gravitas et elegantia;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 76장 2:8)
erant autem et verborum et sententiarum 'illa lumina quae vocant Graeci σχήματα, quibus tamquam insignibus in ornatu distinguebatur omnis oratio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 79장 3:1)
Quos enim ne e Graecis quidem quisquam imitari potest, his tu comparas hominem Tusculanum nondum suspicantem quale esset copiose et ornate dicere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 85장 3:3)
Habebat enim et Meneclium illud studium crebrarum venustarumque sententiarum[, in quibus, ut in illo Graeco, sic in hoc erant quaedam magis venustae dulcesque sententiae quam aut necessariae aut interdum utiles;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 95장 2:3)
Quo cum Catilina venisset, quis eum senator appellavit, quis salutavit, quis denique ita aspexit ut perditum civem ac non potius ut inportunissimum hostem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATIONES IN CATILINAM, ORATIO IN L. CATILINAM SECVNDA 12:6)
appellare, temptare, sollicitare poterat, audebat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATIONES IN CATILINAM, ORATIO IN L. CATILINAM TERTIA 16:5)
Idem ipsum Lentulum, largitorem et prodigum, non putat, cum de pernicie populi Romani, exitio huius urbis tam acerbe, tam crudeliter cogitarit, etiam appellari posse popularem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATIONES IN CATILINAM, ORATIO IN L. CATILINAM QUARTA 10:7)
. . . . quia pertinet ad mores, quod ἦθοσ illi vocant, nos eam partem philosophiae de moribus appellare solemus, sed decet augentem linguam Latinam nominare moralem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 3:1)
explicandaque vis est ratioque enuntiationum, quae Graeci ἀξιώματα vocant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 3:2)
quae de re futura cum aliquid dicunt deque eo, quod possit fieri aut non possit, quam vim habeant, obscura quaestio est, quam περι` δυνατῶν philosophi appellant, totaque est λογική, quam rationem disserendi voco.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 3:3)
Sed ad illam Diodori contentionem, quam περι` δυνατῶν appellant, revertamur, in qua, quid valeat id, quod fieri possit, anquiritur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 27:3)
Si est motus sine causa, non omnis enuntiatio, quod ἀξίωμα dialectici appellant, aut vera aut falsa erit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 31:4)
Itaque tertius quidam motus oritur extra pondus et plagam, cum declinat atomus intervallo minimo (id appellat ἐλά- χιστον);
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 33:2)
appellatur enim quidam a philosophis ἀργο`σ λόγοσ, cui si pareamus, nihil omnino agamus in vita.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 41:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION