도구

도구

라틴어 문장 검색

Adest enim verum “oecologicum debitum”, potissimum inter septentrionalem et meridianam orbis partem, quod cum perturbationibus mercatus oecologicum ambitum deformantibus, nec non cum inaequli naturalium usu opum sociatur, quibus nonnullae Nationes historice fruuntur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 66:2)
Multi dicent eos conscios non esse se immoralia patrare, quia perpetua mentis aberratio animum adimit angusti finitique mundi realitatem considerandi.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 72:3)
Sed potestas, quae cum re nummaria sociatur, magis huic conatui renititur, atque politica proposita carent saepenumero consiliorum amplitudine.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 73:5)
Memorare cupimus “tam arte Deum circumiacienti mundo nos sociare, ut solum, in solitudinem conversum, morbus unicuique habeatur, atque quampiam amissam speciem veluti quandam amputationem conqueri possimus”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 120:4)
Sicut diversa orbis elementa – physica, chimica et biologica – alia aliis sociantur, ita species viventes rete quoddam formant quod numquam penitus agnoscimus et intellegimus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 182:5)
Hoc in rerum contextu, oportet ut agnoscatur nostrum corpus directo sociari cum ambitu aliisque creaturis viventibus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 201:3)
Quae efficiuntur non semper sunt rationalia, quae saepe oeconomicis variationibus sociantur, quibus fructus aliter aestimantur atque re valent.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 243:6)
Ex hoc loco sumens initium, Nietzsche suam reprobationem adversus christianam doctrinam producet, quippe quae humanae exsistentiae vim extenuaverit, cum vitae novitatem vicemque adimeret.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 4:9)
29. Cum cognitio fidei cum foedere fidelis Dei societur, qui amoris necessitudinem cum homine instituit eique Verbum dicit, in Bibliis veluti auditio praebetur, auditus sensui consociatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 49:1)
Ceterum, fides etiam cum visione sociatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 52:6)
semper in auxilium Sermo Patris omnipotentis descendit servando homini, mortalia semper admiscenda sibi proprio curavit amore, ut socianda caro Dominoque inplenda perenni, degenerem vitam quae tunc animalis agebat, 1 cernere consortem terreni adsuesceret oris, participemque suum visu velut obside nosse, et consanguineo paulatim accedere Christo.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 360)
quandoquidem non est genitor, nisi filius extet, nec vocitare patrem potis es quem germine fraudas, sed fortasse velis patriae pietatis honore despoliare Deum, contentus nomine nudo, quod Deus est, adimasque decus Patris et generis vim.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 367)
morum pro laude sacratum concelebrant, adimunt naturae summa supernae.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3176)
hic ille est nobis qui septima sabbata conplet, ut caro nostra Deo tandem sociata quiescat, quam bis terna malis vexabant sabbata noxis.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3330)
Deus, ignee fons animarum, duo qui socians elementa, vivum simul ac moribundum, hominem, Pater, effigiasti, tua sunt, tua, rector, utraque, tibi copula iungitur horum, tibi dum vegetata cohaerent et spiritus et caro servit.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus circa exequias defuncti1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION